4742460131

Materiały Stanisława Tołwińskiego 13

Grapa I zawierająca prace twórcy spuścizny z lat 1919-1968 składa się z 5 podgrup. Podgrupa A, Popularyzacja i propaganda, ułożona została chronologicznie i rzeczowo, a w obrębie poszczególnych tematów alfabetycznie. Starano się wykazać kolejność, w jakiej zmieniały się zainteresowania autora spuścizny. Najstarsze prace (część a), dotyczą samorządów lokalnych, spółdzielczości robotniczej (j.a. 1-3) oraz spółdzielczości i budownictwa mieszkaniowego (j.a. 4-9), następnie odbudowy Warszawy (część b. j.a. 13-15). W części c zamieszczono prace dotyczące sylwetek przyjaciół oraz działaczy ruchu robotniczego: do j.a. 17 dołączono aneks nazwisk. Podgrupa B to teksty wykładów z lat 1935-1964, wygłaszanych w instytucjach, których akt w spuściźnie nie ma. Nie wyłączano tekstów wykładów wiążących się z materiałami działalności w instytucjach reprezentowanych w spuściźnie. aby materiały działalności byty pełniej zobrazowane (np. j.a. 101-105). W podgrupie C (1960-1967) znajduje się jednostka zawierająca recenzje i opinie o pracach opublikowanych dotyczących zainteresowań S. Tołwińskiego, do jednostki dołączono aneks prac recenzowanych (aneks 6). Podgnipa D (1938-1964) zawiera wywiady, ankiety, przemówienia i mowy pogrzebowe wygłaszane przez S. Tołwińskiego. Najliczniejsze są hi przemówienia pochodzące z lat prezydentury (1945-1950) i dotyczące odbudowy Warszawy. W obrębie podgrupy zastosowano układ rzeczowy i chronologiczny. Podgrupa E to materiały warsztatowe, ułożone chronologicznie zgodnie z zasadami przyjętymi dla podgrupy A (1919-1968).

Gmpa II stanowi, jak już wspomniano, zasadniczy trzon spuścizny S. Tołwińskiego i jest ona najliczniejsza, ponieważ składa się z blisko 300 j.a. Zawiera materiały z lat 1918-1968 ujęte w 5 podgrupach, odzwierciedlające aktywność S. Tołwińskiego: A. Działalność zawodowo-orgamzacyjna. B. Działalność dydaktyczna, C. Działalność wydawnicza, D. Działalność polityczna i E. Działalność społeczna. W najliczniejszej podgrupie A znajdują się materiały ilustrujące niemalże całą drogę zawodową twórcy spuścizny (1918-1968): ułożono je rzeczowo w porządku chronologicznym (choć czasem daty zazębiają się). Wśród materiałów Instytutu Planowania Społecznego (IPS) znalazły się opracowania, artykuły i tłumaczenia autorstwa różnych osób. przygotowane w tej placówce lub na jej zlecenie (j.a. 113-127). Najwięcej trudności przysporzyły materiały instytucji zajmujących się odbudową Warszawy, ponieważ było ich wiele, a ich kompetencje krzyżowały się. Nie w każdym przypadku udało się ustalić, która z instytucji była wytwórcą dokumentacji.