Materiały Stanisława Tołwińskiego 11
kaniowej. Zaangażował się w prace kierownictwa Banku ..Społem” (założonego w 1930 r.). Z polecenia Robotniczej Partii Polskich Socjalistów (RPPS) wszedł w skład Krajowej Rady Narodowej (KRN) w chwili jej pow stania w grudniu 1943 r. i został przewodniczącym Kola Planowania Społeczno-Gospodarczego KRN.
Po powstaniu warszawskim znalazł się w obozie w Pruszkowie, stamtąd udało mu się przedostać do Końskich, następnie do Krakowa i Lublina. W końcu stycznia 1945 r. był już w Warszawie i podjął pracę przy jej odbudowie. Pełnił funkcję wiceministra Administracji Publicznej w Rządzie Tymczasowym, a od 5 marca 1945 r. prezydenta m.st. Warszawy. Przy pracach nad odbudową miasta współpracował m in. z Biurem Odbudowy Stolicy (BOS). Naczelną Radą Odbudowy Warszawy i innymi instytucjami. Odwołano go ze stanowiska 23 maja 1950 r. Okres jego prezydentury wiąże się z najbardziej prężnymi latami odbudowy Warszawy. Sam Stanisław Tołwiński za swoje największe osiągnięcie tych lat uznał otwarcie Trasy W-Z i mostu Śląsko--Dąbrowskiego. Po odwołaniu ze stanowiska prezydenta został dyrektorem generalnym Zespołu ds. Prezydiów Rad Narodowych w Zarządzie Centralnym Prezydium Rady Ministrów, a od 23 gmdnia 1952 r. zastępcą ministra— szefa Urzędu Rady Ministrów w randze wiceministra. Na stanowisku pozostał do lutego 1965 r. i z pow odu złego stanu zdrowia przeszedł na emeryturę.
W latach 1953-1956 był posłem do Sejmu Zwyczajnego I kadencji z województwa bydgoskiego. Bral udział w pracach Komisji Budownictwa i Gospodarki Komunalnej, a w latach 1954-1959 rów nież w pracach Komisji Budownictwa przy KCPZPR.
W 1957 r. wszedł w skład Rady WSM, był członkiem Naczelnej Rady Spółdzielni z ramienia Centralnego Związku Spółdzielni Budownictwa Mieszkaniowego. Angażował się w prace instytucji zajmujących się budownictwem mieszkaniowym. Działał w Towarzystwie Urbanistów Polskich. Radzie Naukowej Instytutu Budowmictwa Mieszkaniowego. Techniczno -Ekonomicznej Radzie Naukowej. Był uczestnikiem licznych kongresów, m.in. Międzynarodowego Kongresu Mieszkaniowego w Pradze (1935), V Kongresu Międzynarodowego Nowoczesnej Architektury (Congres Internationaux d'Architecture Moderne. CIAM 1937), kongresów organizowanych przez Międzynarodowy Związek Miast i Samorządów Lokalnych i innych.
Zainteresowania Stanisława Tołwińskiego cale życie skupiały się wokół tematów spółdzielczości, samorządów robotniczych, budownictwa