W pierwszym akapicie rozszerzamy temat pracy, wskazujemy na ważność podjętego problemu, jego miejsce w procesach gospodarczych konkretnej organizacji, powiązania z innymi zagadnieniami itp. Wprowadzamy więc czytelnika w treść pracy.
W następnym akapicie powinniśmy podać uzasadnienie podjęcia tematu (powiązania z pracą zawodową, szczególne zainteresowania tematem, kontynuacja prac seminaryjnych, chęć pogłębienia wiedzy z danego zakresu itp.). uzasadnienie wskazuje na motywy piszącego, które zdecydowały o wyborze tematu pracy promocyjnej, ale są też przejawem chęci i woli zgłębienia wybranych kwestii. Przekonywujące uzasadnienie podjęcia tematu jest cennym atutem przy ocenie pracy. Świadczy o pełnej świadomości piszącego w realizacji podjętego dzieła.
Następny akapit powinien dotyczyć celu pracy. Jest to wyznacznik twórczej inwencji piszącego. Jasno, prosto, przekonywująco sformułowany cel pracy jest punktem odniesienia do wywodów teoretycznych i praktycznych treści pracy. Zdaniem wielu metodyków sformułowanie celu pracy jest aktem twórczym, świadczącym o wysiłku intelektualnym piszącego, mającym konsekwencje w całym toku dalszych wywodów.
Skoro cel pracy został sformułowany logicznym krokiem wydaje się przedstawić środki realizacji celu.
Z pewnością posługiwać się będziemy takimi metodami jak: definiowanie, analiza zjawisk, ich synteza, opis, interpretacja, wyjaśnianie, indukcja, dedukcja, wnioskowanie, dowodzenie itp. Dajemy w ten sposób do zrozumienia recenzentowi i nie tylko, że dysponujemy całym zestawem narzędzi, metod, sposobów, technik, które zastosujemy realizujgc konsekwentnie cel pracy. W tym miejscu trudno nam przesądzać jakich narzędzi użyjemy w pracy. Stąd też do tego akapitu wrócimy na samym końcu pisania i redagowania pracy. Być może, że zastosujemy np. badania ankietowe.
W kolejnym akapicie powinniśmy określić charakter pracy. Z reguły prace promocyjne mają charakter literaturowo-empiryczny. Rzadkością jest aby prace promocyjne miały charakter wyłącznie literaturowy lub oparte były wyłącznie na empiriach. Uzasadniamy więc, że naszą pracę oparliśmy na trafnie dobranej literaturze przedmiotu (spis na końcu pracy) a w szczególności na wybranych pozycjach, które najczęściej cytujemy. W części empirycznej prace oparte są na materiałach konkretnej firmy, które sprawdziliśmy pod względem wiarygodności. Materiały empiryczne próbujemy skojarzyć z wiedzą wynikającą z literatury przedmiotu i na tej podstawie sformułowaliśmy wnioski.
Następnie powinniśmy określić zakresy objęte pracą a mianowicie: zakres czasowy, przedmiotowy, podmiotowy i terytorialny.
Zakres czasowy obejmuje z reguły od dwóch do pięciu lat. Może być dłuższy, ale nie powinien być krótszy niż dwa lata, gdyż taki minimalny czas pozwala na wykazanie dynamiki rozwoju lub sformułowanie wniosków. Należy zwrócić uwagę, że w każdym okresie zjawiska i opisywane podmioty będą zachowywały się inaczej. Stąd w pracach promocyjnych aspekt czasowy (historyczny niekiedy) łączy się z aspektem poznawczym.