stan bezpieczeństwa i jego organizacja podlegają permanentnym, dynamicznym zmianom stosownie do naturalnych oddziaływań i uwarunkowań. Innymi słowy, bezpieczeństwo oznacza ciągłą działalność człowieka, społeczności lokalnych, państw i organizacji międzynarodowych w tworzeniu pożądanego stanu bezpieczeństwa. Trzecie znaczenie to rozumienie bezpieczeństwa jako naczelnej potrzeby i wartości człowieka oraz jego istnienia.2
Można, idąc na skróty powiedzieć, iż podstawowymi składnikami bezpieczeństwa są gwarancje nienaruszalności podmiotu i swoboda jego rozwoju. To oznacza, że bezpieczeństwo obejmuje zespolenie dwóch składników, a mianowicie: zapewnienie przetrwania i swobody rozwoju podmiotu (państwa). To nie są dwa równorzędne składniki w systemie bezpieczeństwa. Zapewnienie przetrwania podmiotu stanowi podstawę bezpieczeństwa, dając możliwość fizycznego trwania. Natomiast w pojęciu swobody rozwoju mieszczą się warunki ochrony wartości interesów danego podmiotu w szeroko rozumianym postępie cywilizacyjnym.
Współczesne pojęcie bezpieczeństwa w całokształcie systemu pojęć z kryteriami włącznie, zajmuje pierwszorzędną pozycję w losach człowieka, społeczności lokalnych i narodów (państw). Natomiast sformułowanie jednoznacznej definicji bezpieczeństwa z punktu widzenia filozoficznego nie jest łatwe, ponieważ niemal każdy z autorów definiuje inaczej, choć istota zjawiska jest taka sama. A to oznacza, że możliwości zdefiniowania jest wiele. Na przykład Janusz Świniarski twierdzi, że bezpieczeństwo to stan, który zapewnia człowiekowi warunki samorealizacji. Bezpieczeństwo to stan, w którym jednostki, grupy społeczne, organizacja państwa nie odczuwa zagrożenia swego istnienia, a także podstawowych swych interesów. Bezpieczeństwo to stan, w którym istnieję formalne, instytucjonalne i praktyczne gwarancje ochrony tego, co stanowi istotę pełnej samorealizacji.3 Według Jana Szmyda bezpieczeństwo wiąże się z poczuciem stabilnościi trwałości określonego stanu rzeczy, odczuciem braku zagrożenia wewnętrznego i zewnętrznego, a nadto także z doznawaniem pewności i spokoju w codziennym bytowaniu, ufności i zaufaniu do przyszłości.4
Osobiście uważam, że uwzględniając aspekty filozoficzne, aksjologiczne i etyczne, można zdefiniować bezpieczeństwo jako stan i proces trwania, przetrwania i rozwoju każdej formy bytu. Wszystkie zatem sytuacje,
2 W. Pokruszyński, Teoretyczne aspekty bezpieczeństwa. WSGE Józefów 2010, s. 9.
3 J. Świniarski, Filozoficzne podstawy edukacji dla bezpieczeństwa. Warszawa 1999, s.13.
4 J. Szmyd, Bezpieczeństwo jako wartość. Refleksja aksjologiczna i etyczna. Wyd. PSB Kraków 2000, s. 46.