Przedmiot i zadania ergonomii
Ergonomia miała w swoim rozwoju okresy szczególnego przyśpieszenia. Jak zwykle w naszej historii wojny stanowią momenty przełomowe, decydujące zarówno o przyśpieszeniu działań innowacyjnych, jak i o powojennym przyśpieszeniu wdrażania nowoczesnej myśli do działań produkcyjnych. Taki zauważalny efekt sprowokowała Pierwsza Wojna Światowa, po której odczuwany był szczególny niedobór pracowników. Olbrzymie straty ludzkie musiały spowodować konieczność innego spojrzenia na pracowników, samą pracę, warunki jej przebiegu i efektywność działania. Zrodziły się działania naukowej organizacji pracy. Prekursorami tego kierunku badań naukowych i stosowanych był Frederick W. Taylor (1856-1915).
Frederick W. Taylor jako przedstawiciel naukowej organizacji koncentrował swą uwagę na organizacji procesów pracy (procesów produkcyjnych, usługowych) w różnych dziedzinach gospodarki. Podstawowy nacisk kładł na zwiększanie wydajności pracy osiąganej przez analizę i podział procesu pracy (specjalizacja), właściwe wykorzystanie czasu pracy. Podstawowym błędem Taylora i szkoły naukowego zarządzania ("Scientific Management"), w dzisiejszej ocenie tego kierunku, było przedmiotowe traktowanie czynnika ludzkiego w procesie pracy. Mówi się dzisiaj o „człowieku maszynowym” jakiego stworzył i widział Taylor. Koncepcja człowieka racjonalnego, kierującego się głównie dążeniem do korzyści materialnych, stanowiła pogląd powszechnie podzielany przez przedstawicieli tego kierunku, dzisiaj traktowanego jedynie jako cegiełka w rozwoju nowoczesnego zarządzania. Taylor był bardzo zainteresowany poszukiwaniem właściwych rozwiązań, oceną różnych zadań roboczych w celu znalezienia "jednego najlepszego sposobu" pracy, realizacji zadania. Opracował narzędzia w zakładach pracy sprawiające, że praca stała się mniej monotypowa i stresująca dla pracowników. Jednocześnie z wdrożeniem pomysłów Taylora, wzrastała efektywność pracy połączona ze zmniejszeniem liczby wypadków przy pracy.
Taylor wypracował cztery podstawowe zasady będące swego rodzaju esencją podejścia tayloryzmu do pracy:
• ustalenie najlepszej metody wykonania każdego zadania
Strona 13