5097154196

współcześnie Wł. Terlecki w tzw. trylogii powstania styczniowego: Spisek; Dwie głowy ptaka; Powrót z Carskiego Sioła). Na wybranych przykładach ukaż, jak oceniali wallenrodyzm polscy pisarze, np. J.I. Kraszewski (cykl powieściowy Bolesławity: Szpieg, Para czerwona, My i oni, Moskal)? B. Prus w Lalce? A. Świętochowski w publicystyce? A. Asnyk w dramacie Kiejstut? F. Faleński w wierszach? Konopnicka w pismach krytycznoliterackich, m.in. w rozprawie Mickiewicz, jego życie i duch? Ś. Witkiewicz jako autor artykułu Wallenrodyzm czy znikczemnienie (przedruk: „Kultura", Paryż 1977, nr 7-8)? B. Miciński np. w Nietocie? S. Żeromski? S. Wyspiański?

III.    Jak odróżnić Wallenrodów „prawdziwych" (zamaskowanych patriotów) od Wallenrodów „fałszywych" (lojalistów, kolaborantów, oportunistów)? Jaki może być pożytek z wallenrodyzmu? Co na ten temat pisał B. Prus (Kronika tygodniowa, „Kurier Codzienny" 1899, nr 6), a co S. Witkiewicz (op. cit., nr 7-8)?

IV.    Czy można mówić o wallenrodyzmie drugiej wojny światowej i wallen-rodyzmie pojałtańskim? Czy uczestnicy walki konspiracyjnej w czasach okupacji czuli się „Wallenrodami"? Co z Mickiewiczowskiego Wallenroda brał np. Andrzej Trzebiński ze „Sztuki i Narodu" (por. jego prozę Kwiaty z drzew zakazanych), a co np. L. Tyrmand w powieści Filip, T. Konwicki w Małej Apokalipsie, J. Pilch w Spisie cudzołożnic? (omów jeden z tych przykładów). Jaką funkcję pełnił wallenrodyzm w biografiach ludzi zaangażowanych w życie polityczne i publiczne po 1945 roku (por. wypowiedzi pisarzy w antologii J. Trznadla Hańba domowa)? Czy Miłoszowy „ketman" stanowi analogię wallenrodyzmu, czy jego zaprzeczenie (por. Cz. Miłosz, Zniewolony umysł)?

V.    Czy zachodzą jakieś istotne analogie pomiędzy zjawiskiem wallenrodyzmu a fenomenem tzw. gospodarki wyłączonej, który opisał Kazimierz Wyka (Gospodarka wyłączona, w: Życie na niby)?

Opracowania:

(oprócz pozycji wskazanych wyżej) W. Billip, Mickiewicz w oczach współczesnych. Dzieje recepcji na ziemiach polskich w latach 1818-1830. Antologia, Wrocław 1962. S. Chwin, Literatura a zdrada. Od Konrada Wallenroda do Małej Apokalipsy, Kraków 1993.

M. Inglot, Hitlerowska ocena „Konrada Wallenroda", w: Księga w 170 rocznicę wydania „Ballad i romansów" Adama Mickiewicza, red. J. Kolbuszewski, Wrocław 1993.

M. Janion, Życie pośmiertne Konrada Wallenroda, Warszawa 1990. A. Jaszczuk, Czy Włodzimierz Spasowicz był zdrajcą narodu, „Kwartalnik Historyczny" 1994, nr 2.