S. Kawyn, Mickiewicz w oczach współczesnych. Studia i szkice, Kraków 1967. Z. Łapiński, Jak współżyć z socrealizmem. Szkice nie na temat, Londyn 1988. M. Micińska, Zdrada, córka Nocy. Pojęcie zdrady narodowej w świadomości Polaków w latach 1861-1914, Warszawa 1998. A. Mickiewicz, Konrad Wallenrod, oprać. S. Chwin, wyd. 3 zmienione, Wrocław 1991, BN I, 72. A. Szwarc, Od Wielopolskiego do Stronnictwa Polityki Realnej. Zwolennicy ugody z Rosją, ich poglądy i próby działalności politycznej (1864-1905). Warszawa 1990.
Do wyboru części A + B lub A + C
A. DZIADY - CYKLICZNY POEMAT DRAMATYCZNY
I. Tytuł. Jego ludowe źródło. „Dziady" jako nagłówek dramatu wileńsko--kowieńskiego, poematu drezdeńskiego i całego cyklu: spróbuj zróżnicować znaczenie wyrazu.
II. Fragment romantyczny. Cykl jako zasada kompozycji. Kompozycja cykliczna u Mickiewicza i u innych poetów romantycznych - wskaż przykłady.
III. Czynniki scalające Dziady:
— Bohater. Romantyczne kształtowanie postaci literackiej i pojmowanie człowieka. Bohater przeobrażający się; omów fazy jego dziejów. „Nocna" i „dzienna" strona natury ludzkiej w Dziadach okresu wileńsko-kowieńskiego (także w Widowisku). „Człowiek rozumu" a „człowiek wiary" w części III.
— Dwubiegunowa konstrukcja świata poetyckiego. Rzeczywistość nadprzyrodzona i świat dostępny zmysłom. „Idea macierzysta" dzieła według samego autora: wpływ świata duchowego na świat widzialny. Jak to rozumiesz?
— Dobro i Zło jako byty nadprzyrodzone. Ich obecność w kosmosie i w historii. Spór o kosmos w IV i w III cz. dzieła. Opozycja despotyzmu i wolności, teraźniejszości i przyszłości eschatologicznej.
— Autobiografizm Dziadów. Gustaw i Maryla. Więzień, zesłaniec i podróżnik. Poeta. Artystyczna kreacja własnej biografii a poetycka interpretacja faktów historycznych - zestaw przykłady.
IV. Synkretyzm rodzajowy poematu dramatycznego.
Wskaż najważniejsze aspekty gatunkowe dzieła. Zanalizuj wybraną scenę (np. Wielką Improwizację lub Pana Senatora) pod względem gatunkowej różnorodności. Liryczność i epickość w poemacie Mickiewicza. Nawiązanie do tradycji europejskiego „dramatu fantastycznego" (Faust Goethego, Manfred Byrona). Dziady i Faust jako dzieła cykliczne.