Rys. 6. Zasada działania osuszacza sorpcyjnego o złożu obrotowym [4]
Najczęstszym sposobem osuszania powietrza w klimatyzacji jest osuszanie przez ochłodzenie i ko densację (rys. 7).
Przepływające przez chłodnicę powietrze styka się z jej zimną powierzchnią, para wodna zawarta w powietrzu skrapla się, a powietrze zostaje osuszone - ale również ochłodzone. Chłodnice powietrza w praktyce zasilane są w dwojaki sposób: bezpośrednio z układu chłodniczego sprężarkowego (chłodnice freonowe), chłodnica spełnia wówczas rolę parownika i pośrednio, poprzez czynnik pośredniczący w wymianie ciepła pomiędzy źródłem chłodu a przepływającym powietrzem (chłodnice wodne). Czynnikiem pośredniczącym w klimatyzacji jest najczęściej woda lub w układach całorocznych mieszanka wody z czynnikiem przeciwzamrożeniowym (np. glikolem etylenowym). Źródłem chłodu są natomiast sprężarkowe wytwornice wody lodowej, tzw. water chillery lub wytwornice absorpcyjne. Lepsze efekty osuszania można osiągnąć przy stosowaniu chłodnic freonowych ze względu na możliwą do osiągnięcia niższą średniątemperaturę powierzchni chłodnicy (ATP) - w praktyce niewiele powyżej temperatury parowania freonu.
W praktyce urządzeń klimatyzacyjnych, jak już wspomniano, najczęściej używany jest sposób kondensacyjny. Biorąc pod uwagę, że osuszanie najczęściej występuje w urządzeniach klimatyzacyjnych w sposób niekontrolowany (wynikowy) nie zawsze jest efektem pożądanym, a do tego jeszcze kosztownym. W niektórych przypadkach, zwłaszcza przy chłodnicach freonowych i małych zyskach wilgoci, następuje nadmierne przesuszanie powietrza w pomieszczeniach, następstwem czego jest opinia, że klimatyzacja wysusza powietrze. Przy wysokim poziomie osuszania