4 Przedmiot: |
MATEMATYKA | ||||||
Specjalność: EKSPLOATACJA SIŁOWNI OKRĘTOWYCH PLAN ZAJĘĆ PROGRAMOWYCH | |||||||
Semestr |
Liczba godzin w semestrze |
Liczba godzin w tyi |
odniu |
Liczba godzin w semestrze | |||
A |
C |
L |
A |
C |
L | ||
I |
40 |
20 |
20 | ||||
II |
40 |
20 |
20 | ||||
III |
40 |
20 |
20 |
Fizyka, Podstawy informatyka. Automatyka i robotyka, Przedmioty zawodowe
Po wysłuchaniu przewidzianych programem zajęć student powinien:
1. Własności funkcji liniowej, kwadratowej, wielomianów, funkcji wykładniczej, logarytmicznej. Własności funkcji trygonometrycznej, wzory redukcyjne. Definicje i twierdzenia dotyczące liczb zespolonych i działań na liczbach zespolonych. Działania na wektorach na płaszczyźnie i w przestrzeni. Równanie prostej na płaszczyźnie, równanie prostej i płaszczyzny w przestrzeni. Definicje i twierdzenie dotyczące badania przebiegu zmienności funkcji jednej zmiennej wraz z punktami przegięcia i wypukłością.
2. Definicje i twierdzenie dotyczące macierzy, wyznaczników i rozwiązywania układów równań liniowych. Podstawowe twierdzenie dotyczące rachunku różniczkowego funkcji wielu zmiennych. Podstawy rachunku całkowego funkcji jednej zmiennej i funkcji wielu zmiennych (całka pojedyncza, całka nieoznaczona, całka oznaczona, całka niewłaściwa, całka wielokrotna).
3. Podstawowe twierdzenia dotyczące obliczania całek krzywoliniowych nieskierowanych i skierowanych oraz całek powierzchniowych niezorientowanych i zorientowanych. Podstawowe metody rozwiązywania niektórych typów równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych. Kryteria zbieżności szeregów liczbowych i funkcyjnych, szereg Fouriera. Podstawowe własności przekształcenia prostego i odwrotnego Laplace’a.
1. Rozwiązywać równania i układy równań algebraicznych, niewymiernych, wykładniczych i logarytmicznych. Rozwiązywać równania trygonometryczne. Wykonywać działania na liczbach zespolonych. Wyznaczać równanie prostej na płaszczyźnie, równanie prostej i płaszczyzny w przestrzeni, wykorzystując rachunek wektorowy. Badać przebieg zmienności funkcji jednej zmiennej rzeczywistej wraz z punktami przegięcia i wypukłością.
2. Rozwiązywać równania macierzowe i układy równań liniowych. Stosować rachunek różniczkowy funkcji wielu zmiennych. Obliczać całki nieoznaczone, całki oznaczone, całki niewłaściwe, całki wielokrotne oraz stosować je w zagadnieniach geometrycznych i fizycznych (objętość, pole powierzchni bocznej bryły obrotowej, długość łuku krzywej, momenty statyczne, środek ciężkości).
3. Wykorzystywać całkę krzywoliniową do obliczania pola obszaru, masy łuku. Wykorzystywać całkę powierzchniową niezorientowaną i zorientowaną do obliczeń pola powierzchni. Zastosować podstawowe metody rozwiązywania niektórych typów równań różniczkowych zwyczajnych i cząstkowych. Badać zbieżność szeregów liczbowych i funkcyjnych. Zastosować przekształcenia Laplace’a do rozwiązywania równań i układów równań różniczkowych.
1. Kołowrocki Krzysztof, Matematyka, Wykład dla studentów, część 1, Fundacja Rozwoju AM, 2002;
2. Mc Quarrie Donald A., Matematyka dla przyrodników i inżynierów, część 1,2 3, PWN, Warszawa, 2006
3. Stankiewicz W., Wojtowicz J., Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych, Warszawa 1995.
4. Żakowski Wojciech, Matematyka, część 1, WN-T, Warszawa 1977.
5. Trajdos Tadeusz, Matematyka, część 3, WN-T, Warszawa 1977.
6. Cichocki A., Kołowrotki K., Krawczyk B., Krawczyk Cz., Kurowicka D., Kwiatuszewska- Sarnecka B., Letkiewicz A., Mieczkowski E., Milczek B., Piskorz K., Smolarek L., Wilkanowska E., Matematyka I-X, Fundacja Rozwoju Wyższej Szkoły Morskiej, 1995.
12