kwantyfikacji. Poziom ryzyka subiektywnego może być oceniany za pomocą testów psychologicznych. Wyniki takich testów są nieprecyzyjne i często niejednoznaczne. Wobec czego ryzyko subiektywne jest praktycznie niemierzalne. Pomimo tego, że ryzyko to jest niemierzalne, jego ocena jest niezwykle ważna z punktu widzenia zakładu ubezpieczeń. Ryzyko subiektywne jest jednym z czynników determinujących decyzję o ubezpieczeniu się. Na przykład wielu przedsiębiorców nie ubezpiecza majątku przedsiębiorstw, uzasadniając ten fakt niską szkodowością (niski poziom ryzyka obiektywnego) lub zbyt wysokim poziomem składek. Rozumowanie, że skoro przez kilka lub nawet kilkadziesiąt lat nie nastąpił wypadek ubezpieczeniowy, może świadczyć o niskiej subiektywnej ocenie ryzyka. W interesie przedsiębiorstw ubezpieczeniowych jest wzrost świadomości ubezpieczeniowej społeczeństwa. Można to osiągnąć wykorzystując ryzyko subiektywne. Poziom tego ryzyka, może być determinowany przez odpowiednie działania prewencyjne i politykę zakładów ubezpieczeń i państwa, której celem powinien być wzrost świadomości ubezpieczeniowej społeczeństwa. Zakłady ubezpieczeń powinny więc prowadzić kampanie promocyjne przybliżające istniejące niebezpieczeństwa. Osoby postrzegające ryzyko subiektywne wykazują większą skłonność do ubezpieczania się. Skłonność ta wynika z większej niż w pozostałych przypadkach ocenie możliwości wystąpienia straty powstałej z realizacji ryzyka obiektywnego. W związku z tym, że podział ten leży w obszarze zainteresowań praktyki ubezpieczeniowej, umieszczono go celowo w klasyfikacji ryzyka ubezpieczeniowego.1
b) Ryzyko systematyczne i specyficzne
Podział ryzyka na systematyczne oraz specyficzne po raz pierwszy podał C. Kulp.
Ryzyko systematyczne dotyczy ogółu społeczeństwa. Nie może być kontrolowane, ponieważ wynika z przyczyn niezależnych od pojedynczej osoby. Ryzyko to może być związane z działaniem sił przyrody.2 Na przykład gospodarka danego kraju charakteryzuje się danym poziomem ryzyka, wynikającym z ogólnej sytuacji ekonomicznej. Ryzyko to w zasadzie nie może być wyeliminowane. Na jego poziom można wpływać przez odpowiednią politykę rządu, banku centralnego, a także innych instytucji międzynarodowych.
Ryzyko specyficzne, w odróżnieniu od systematycznego, może być kontrolowane. Jego poziom zależy bowiem od indywidualnych decyzji konsumenta.3
5
E. Wierzbicka, op. cit., s. 20.
A. Śliwiński, op. cit., s. 10-30.
Ibidem.