5520989152

Strategia rozwoju terenowych sieci elektroenergetycznych niskiego i średniego napięcia

Autor: Jerzy Marzecki, Politechnika Warszawska, Instytut Elektroenergetyki („Energetyka” - maj 2007)

Obecny stan terenowych sieci elektroenergetycznych w kraju jest niezadowalający. Działania na rzecz jego poprawy powinny być podporządkowane ogólnym kierunkom rozwoju, optymalnym pod względem kompleksowo ujmowanych kosztów społecznych.

Wraz ze wzrostem zużycia energii elektrycznej występował w kraju i nadal będzie następować wzrost udziału odbiorców w tym zużyciu (rolnictwo, odbiorcy bytowo-komunalni, drobny przemysł, usługi itp.). W poborze mocy i energii elektrycznej wpływa to wyraźnie na zmianę udziału energii i mocy przenoszonej przez sieć elektroenergetyczną, a jednocześnie wymaga relatywnie większych nakładów na jej rozwój. Wzrost udziału zużycia energii przez drobnych odbiorców wymaga więc relatywnie większego rozwoju sieci najbardziej kapitałochłonnych i najmniej sprawnych, tj. średniego i niskiego napięcia. Sieci te bowiem mają decydujący wpływ na wypadkowy poziom strat energii wszystkich rodzajów sieci rozdzielczych. Niedocenienie w planach ekonomicznych (gospodarczych) rozwoju terenowych sieci rozdzielczych lub popełnienie błędów w wyborze ich struktury istotnie wpłynie na wypadkową sprawność całego krajowego systemu elektroenergetycznego. Przeciwdziałanie wzrostowi wypadkowego wskaźnika strat sieciowych wymaga, aby wskaźniki strat poszczególnych terenowych sieci rozdzielczych malały i to przede wszystkim w sieciach, których udział w stratach jest największy, a więc w sieciach niskiego i średniego napięcia. Pociąga to za sobą konieczność zmiany struktur poszczególnych sieci oraz całego podsystemu rozdziału energii elektrycznej polegającej na przybliżeniu bardziej sprawnych sieci różnych napięć do punktów odbioru energii. W przewidywanym rozwoju sieci terenowej do 2010 i 2015 r. dość dobrze odzwierciedlają to większe przyrosty liczby stacji SN/nn zasilających poszczególne sieci niż przyrosty długości linii oraz większa dynamika wzrostu obszarów bardziej sprawnych.

Przewidywane struktury terenowych sieci rozdzielczych średnich i niskich napięć

W celu umożliwienia przyspieszenia wzrostu zużycia energii elektrycznej na wsi i w małych miastach konieczne jest polepszenie poziomów napięć oraz zwiększenie pewności zasilania. Niezadowalająca pod tym względem obecna sytuacja będzie - przy zachowaniu obecnej struktury - pogarszać się w miarę rozpowszechniania nowych technologii produkcji rolnej. Rozbudowa wiejskich sieci rozdzielczych i sieci terenowych ogólnie wymaga zmiany tej struktury, uwzględniającej dużo większe niż dotychczas obciążenia oraz mniejsze przerwy w zasilaniu. Za celowością zmiany struktury sieci terenowych przemawiają także bardzo wysokie obecne koszty ich budowy i utrzymania oraz duża pracochłonność eksploatacji. Trzeba jednak podkreślić, że rozproszenie punktów odbioru na terenach wiejskich wymaga znacznie większych nakładów na dostarczoną kilowatogodzinę niż w sieciach miejskich.

Dlatego przebudowa sieci wiejskich nie może być szybka ani też wzorowana na sieciach miejskich. Musi być ona poprzedzona pracami badawczymi dla ustalenia realnych i ekonomicznie uzasadnionych kierunków zmian stanu istniejącego. Wydaje się, że prace te powinny polegać na rozpatrzeniu możliwości i efektywności przekształcania sieci istniejących, z uwzględnieniem ich stanu technicznego, do układów i struktur optymalnych w