2.5. Sieci elektroenergetyczne niskiego napięcia
Prawidłowe projektowanie, budowa i eksploatacja sieci elektroenergetycznych powinny być poprzedzone w każdym przypadku ustaleniem następujących parametrów:
- przeznaczenie instalacji elektrycznej,
- zasilanie i struktura,
- ocena wpływów środowiskowych,
- szkodliwości wzajemnego oddziaływania wyposażenia instalacji,
- częstość i zakres konserwacji aby umożliwić osiągnięcie założonego okresu użytkowania instalacji.
Aby scharakteryzować sieć należy podać:
- rodzaj układu przewodów czynnych sieci (liczba przewodów),
- rodzaj uziemienia układu sieci.
Sposób połączenia sieci z ziemią oznaczony jest za pomocą liter. Przy czym istotnym jest, na którym miejscu w zapisie występuje dana litera. Pierwsza litera określa związek między układem sieci a ziemią: T - oznacza bezpośrednie połączenie jednego punktu z ziemią; I - wszystkie części czynne izolowane od ziemi lub jeden punkt połączony jest z ziemią poprzez impedancję. Druga litera określa związek między częściami przewodzącymi dostępnymi instalacji a ziemią: T - oznacza bezpośrednie połączenie elektryczne części przewodzących dostępnych z ziemią, niezależnie od uziemienia któregokolwiek układu; N -bezpośrednie połączenie elektryczne części przewodzących dostępnych z uziemionym punktem układu sieci (w sieci prądu przemiennego, uziemionym punktem sieci jest zazwyczaj punkt neutralny).
Następne litery określają związek przewodu neutralnego z przewodem ochronnym: S - funkcję przewodu ochronnego pełni przewód PE oddzielony od przewodu neutralnego albo uziemionego przewodu roboczego; C - funkcje przewodu neutralnego i przewodu ochronnego pełni jeden wspólny przewód PEN.
Układ sieci TN ma jeden punkt bezpośrednio uziemiony, a części przewodzące dostępne instalacji są przyłączone do tego punktu za pomocą przewodów ochronnych.
6