563843531

[

Zarządzanie bazą danych za pomocą poleceń języka SQL*Plus

Rys.c5.2 Podczas uruchomienia system żąda nazwy użytkownika i hasła.

Rys.c5.3 Okno dialogowe SQL*Plus.

Podobnie jak w przypadku większości języków programowania, polecenia SQL są wprowadzane w tzw. formacie “swobodnym”, co oznacza, że między ich jednostkami składniowymi dopuszcza się umieszczanie dowolnej liczby spacji, tabulacji i znaków nowej linii. Polecenia SQL są buforowane, co umożliwia ich edycję i wielokrotne wykonywanie. Wprowadzenie znaku nowej linii przed końcem polecenia SQL powoduje wyświetlenie kolejnego numeru wiersza polecenia i oczekiwanie na kontynuację polecenia. Znakiem kończącym polecenie SQL jest średnik. Wprowadzone polecenie SQL jest przechowywane w buforze do momentu wprowadzenia następnego polecenia.

C5 .1.2 Polecenia SQL*Plus

Polecenia SQL*Plus w odróżnieniu od poleceń SQL są wprowadzane w jednej linii. W przypadku gdy jej długość przekracza rozmiar wiersza ekranu, jest możliwe zastosowanie znaku kontynuacji, którym jest myślnik. Polecenia SQL*Plus nie są buforowane, a użyte po poleceniu SQL nie powodują wymazania bufora. Zatem w buforze jest zawsze przechowywane ostatnio wydane polecenie SQL, bez względu na to, czy użyto po nim polecenia SQL*Plus, czy nie. Poniżej zostaną przedstawione konstrukcje SQL*Plus przeznaczone do edycji bufora i zarządzania sesją SQL.

Wprowadzanie i modyfikowanie zawartości bufora

uppend <iekst>    rozszerza bieżący wiersz bufora o <tekst>:

input    rozszerza bufor o nowe wiersze (ich liczba jest nieograniczona);

input <tekst>    rozszerza bufor o wiersz <tekst>;

change \<stary>\<nowy>\    zamienia łańcuch znaków <stary> na <nowy> w bieżącym wierszu

bufora;

change \ <tekst>\    usuwa <tekst> z bieżącego wiersza bufora.