5755073325

Polymorphida (względne zagęszczenie 74,35 wobec 35,35 Echmorhynchida), a w 2007/08 liczniejsze były Echinorhynchida (względne zagęszczenie 46,54 wobec 36,40 Polymorphida). W przypadku Echinorhynchida dominantem był Aspersenlis megarhynchus a sub-dominantem Metacanthocephalus johnstoni. W przypadku Polymorphida ko-dominantami były pasożyty fok, Corynosoma pseudohamanni i C. hamanni. Dwie publikacje są w końcowym stadium przygotowania (wykonawcy: K. Zdzitowiecki, Z. Laskowski, W. Jeżewski).

c) Larwy z rodziny Anisakidae z ryb antarktycznych (kontynuacja)

Opracowano kolekcję larw nicieni z rodziny Anisakidae zebranych z ryb złowionych w rejonie Szetlandów Południowych: w Zatoce Admiralicji i na szelfie otwartego morza. Stwierdzono występowanie larw z następujących rodzajów i gatunków: Anisakis sp., Contracaecum spp. i Pseudoterranova decipiens. Nicienie z rodziny Anisakidae sa w stadium dorosłym pasożytami ptaków i ssaków morskich. Larwy Contracaecum spp. stwierdzono u 22 gatunków ryb. Ekstensywność i intensywność zarażenia jest wyższa u ryb w Zatoce Admiralicji. Najwyższe wskaźniki zarażenia zaobserwowano u C. aceratus (100%, 4-716). Wysokie wskaźniki stwierdzono też u P. charcoti (87,5 %, 1-209), T. newnesi (93,6 %, 1-38) i C. rastrospinosus (85,7 %, 4-50) i N. rossii (80 %, 1-25). Na szelfie najsilniej zarażone były C. aceratus (84,6 %, 8-160) oraz C. antarcticus (100 %, 14-31), a w dalszej kolejności P. charcoti (80 %, 1-72) i P. georgianus (80 %, 1-50). Larwy Anisakis sp. stwierdzono u 8 gatunków ryb. Larwy te występują rzadko i nielicznie. Częściej są zarażone ryby z szelfu otwartego morza. Larwy Pseudo te rranova decipiens stwierdzono u 19 gatunków ryb. Ryby z Zatoki Admiralicji są częściej i silniej zarażone niż te badane na szelfie. W Zatoce Admiralicji najwyższe wskaźniki infekcji zaobserwowano u C. aceratus (95 %, 4-244), P. charcoti (100 %, 2-131), N. corriiceps (94 %, 1-206) i N. rossii (90 %, 1-75). Na szelfie wskaźniki były najwyższe u C. aceratus (92,9 %, 2-220), P. charcoti (100 %, 1-170) i N. nybelini (100 %, 1-39) (wykonawca: A. Rocka).

4. Występowanie przywr digenetycznych u mięczaków wybranych środowisk Polski (nowy temat)

Kierownik: dr Zdzisław Laskowski

Rozpoczęto badania nad ślimakami nagimi należącymi do pięciu rodzin: Arionidae, Milacidae, Limacidae, Agriolimacidae, Boettgerillidae. W ślimakach nagich stwierdzono