2. PROJEKTOWANIE
Kinga Zinowiec-Cieplik
Projektowanie, w jakiejkolwiek dziedzinie jest pracą twórczą, polegająca na tworzeniu nowych artefaktów „przedmiotów" przygotowanych przez człowieka w celu ułatwienia jego życia. Słowo „projektowanie” wykorzystuje się w różnych dziedzinach, od plastycznych i artystycznych zaczynając, a kończąc na działaniach technicznych. Nie zdajemy sobie sprawy, iż pojęcie to występuje w zasadzie w każdej dziedzinie naszego życia. Aby cokolwiek powstało musi być przedtem wymyślone i zaprojektowane. Praca projektowa jest więc pracą twórczą wymagającą kreatywności oraz uwolnienia od stereotypowego myślenia. W pracy tej nie ma jednej utartej drogi postępowania, jest ich nieskończenie wiele, a zależą one od osobowości twórcy, kultury w jakiej został wychowany i wykształcony oraz od „obiektu” który powstaje. W architekturze krajobrazu polem działań jest cały krajobraz.
Krajobraz: słowo krajobraz, stanowi połączenie dwóch wyrazów: kraju i obrazu, i świadczy, iż wywodzi się ono z terminologii artystycznej, w której określa typ dzieła malarskiego. Obecnie krajobraz rozumiany jest jako oblicze środowiska naturalnego i kulturowego. W związku z tym krajobraz można definiować jako ograniczony przestrzennie, zmienny w czasie (pory dnia, roku), permanentnie formowany zbiór komponentów przyrodniczych oraz kulturowych, powiązanych ścisłym wzajemnym oddziaływaniem. Stanowi on integralną kompozycję przestrzenną i czasową. Kompozycja ta tworzy strukturę złożoną z różnorodnych elementów, które syntetyzuje.
Polska jako członek Unii Europejskiej zobowiązana jest do przestrzegania zapisów Konwencji Krajobrazowej1, w której krajobraz definiowany jest jako "obszar, postrzegany przez ludzi, którego charakter jest wynikiem działania i interakcji czynników przyrodniczych i/lub ludzkich"2.
Projektuje się go w różnych skalach i w różny sposób:
W zależności od skali rozróżniamy projektowanie:
• planistyczne - jest narzędziem polityki przestrzennej, prowadzącej do ustalenia ładu przestrzennego na danym terenie, do zagadnień planistycznych należą działania polegające na przygotowywaniu planów ochrony krajobrazu oraz planów zagospodarowania przestrzennego (planowanie odbywa się na 3 poziomach: poziomie krajowym, regionalnym i lokalnym). Na poziomie lokalnym sporządzane są miejscowe plany zagospodarowania terenu stanowiące obowiązujące prawo konkretyzujące warunki i możliwości zagospodarowania przestrzennego (skale miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego to 1:2000, 1:5000 lub 1:10000). Normy sporządzania planów dokładnie określa Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym z dnia 27 marca 2003 r. (Dz.U. Nr 80, poz. 717) z późniejszymi zmianami:
• urbanistyczne - projektowanie w skali miasta i osiedli zmierzające do eliminowania konfliktu interesu poszczególnych grup użytkowników budowli,
6
Sporządzona we Florencji dnia 20 października 2000 r.
Dz.U. 2006 nr 14 poz. 98, Rozdział 1, Artykuł la).