5851989587

2. Macierze

Program Matlab nie wymaga deklaracji typów danych i ich rozmiarów. Pamięć przydzielana jest automatycznie aż do jej wyczerpania. Wielkość pamięci przypisanej poszczególnym zmiennym można uzyskać komendą whos.

Przykład:

»a = [1 23456789 0]

» whos a

Najprostszy sposób definiowania macierzy to wpisanie wszystkich jej elementów. Elementy macierzy oddzielane są spacjami a znak średnika użyty wewnątrz macierzy oznacza koniec danego wiersza i przejście do następnego. Jeśli chcemy uniknąć wypisywania na monitorze wyników wykonywanych operacji należy daną operację zakończyć średnikiem na końcu linii.

Przykład:

» b = [1 234 5; 6789 0]

» c = [10 11 12 13 14];

»c

» d = [1+j; 2+1 Oi; 2+2*j; 3+4*i];

» d

Elementy macierzy mogą być także definiowane jako wyrażenia funkcyjne.

Przykład:

» e = [sin(l) sin(10) cos(20)];

» e

W programie Matlab generowanie wektora odbywa się przy pomocy komendy:

x = xpocz : przyrost: xfin

gdzie:

xpocz - pierwszy element wektora

przyrost - różnica między dwoma kolejnymi elementami

xfin - element maksymalny wektora

Przykład:

» x = 1 : 5

» x = -pi/2 : pi/8 : pi/4 » x = 10 : -3 : 5

Gdy wektor ma pełnić rolę np. współrzędnej osi x zalecana jest użycie funkcji linspace(xl, x2, n) lub logspace(dl, d2, n).

Przykład:

» x = linspace(l, 100, 5)

» x = logspace(0, 2, 5)