Początki gromadzenia w Głównym Urzędzie Miar dawnych przyrządów pomiarowych oraz różnego rodzaju do-kumcnlów sięgają końca lat 20. ubiegłego wieku. Niestety, nie poi Żadnych bliższych informacji n,
nych wVtz
1052 obecnym Histoiycznym Z Inicjatorami i.1 "
prof. ). Rolińsl
k
Z uwagi na znaczną. Iw trzy i pół wiekową ri
ętość czasową pomiędzy poszczególnymi e watami (XVII-XX w.), muzealia CUM stanos
lo 1000 egzemplarzy |i -.I i ksponowanycl
skiej administracji miar. Został wówczas podpisany Dekret
aktów prawnych odrodzonej
W dniu 1 kwietnia 1919 roku powołano Cłówny Urząd Miar (CUM) jako kontynuatora zor* ganizowanego w 1910 r. Urzędu Miar miasta Warszawy. Ujednolicenie systemu miar było pilnym i trudnym zadaniem, gdyZ każda z trzech części Polski podlegająca po-
Równoczeilnie z powstaniem Głównego Urzędu Miar powstawały okręgowe i obwodowe urzędy miar, które obecnie tworzą rządową administrację miar.
Siedzibą CUM jest od 1922 r. do dnia dzisiejszego zabytkowy budynek w Warszawie mieszczący się przy ulicy Elektoralnej 2.
Administracja miar po II wojnie światowej przechodziła szereg zmian organizacyjnych i działalność w dziedzinie metrologii była łączona z działalnością w dziedzinie normalizacji i kontroli jakośd. Konsekwencją tego były kolejne przekształcania Głównego Urzędu Miar w inne instytucje administracji państwowej.
Ustawa z dnia 3 kwietnia 1993 roku o utworzeniu Głównego Urzędu Miar przywróciła Urzędowi historyczną, pierwszą nazwę oraz zakres kompetencji. Stało się to 1 stycznia 1994 roku, w 75-lecie działalności tej instytucji.
Rok 2001 przyniósł nową ustawę .Prawo o miarach", która wyraslała
W roku 2004 Polska dała się irc-łnoprawnym członkiem Unii, w tym samym roku CUM ołichodził jubileusz 85-lecia - zbieZność łych dwóch wydarzeń jest dobrym znakiem dla polskiej metrologii, weszliśmy bowiem mądrze w nową epokę historyczną, |>rzcnosrąc z przeszłości wszystkie najlejisze nasze doświadczenia.