Ćwiczenie 1
Wynik pomiaru jest ZAWSZE różny od prawdziwej wartości wielkości mierzonej, z powodu: niedoskonałości zmysłów człowieka (np. podczas odczytu z miernika dokonywanego przez operatora), niedokładności metod pomiarowych, niedokładności przyrządów pomiarowych, zmienności warunków otoczenia (np. temperatury, wilgotności itd.), innych (np. zaokrągleń).
Wielkość mierzona zgodnie z [6] to „cecha zjawiska ciała lub substancja, którą można wyróżnić jakościowo i wyznaczyć”. Natomiast wynikiem pomiaru jest „wartość przypisana wielkości mierzonej, uzyskana drogą pomiaru”.
Wynik pomiaru jest jedynie przybliżeniem prawdziwej wielkości mierzonej. W praktyce wartość prawdziwa nie jest znana i zastępowana jest wartością umownie prawdziwą (poprawną), czyli akceptowalną w danych warunkach.
Zapis wyniku pomiaru obejmuje wartość wielkości mierzonej oraz wartość błędu (niepewności) pomiaru.
Zapis wyniku pomiaru powinien zawierać informację o dokładności pomiaru (czyli o stopniu przybliżenia do wartości prawdziwej). Tylko wówczas wyniki pomiarów mogą być porównywane ze sobą.
Błąd pomiarowy jest definiowany jako różnica między wynikiem pomiaru x i wartością prawdziwą x0 wielkości mierzonej:
Ax = x - x0 (1.1)
i definiuje błąd bezwzględny. Błąd bezwzględny jest wyznaczany w jednostkach wielkości mierzonej.
Błąd względny to stosunek błędu bezwzględnego Ax odniesionego do przewidzianej wartości wielkości mierzonej xo:
& = — (1.2)
X
Dokładność wskazań mierników analogowych charakteryzuje ich klasa dokładności podająca dopuszczalną wartość błędu w ściśle określonych warunkach pomiarowych zwanych warunkami odniesienia. Nosi on nazwę błędu podstawowego. W przypadku wyko-