5973830128

y.diagnostykalaboratoryjna.t

materiał biologiczny w przypadku ewentualnego uszkodzenia probówki. Ten pojemnik należy następnie umieścić wopakowaniuoznakowanym„materiałzakaźny”z odpowiednimi wkładami chłodzącymi umożliwiającymi zachowanie wymaganej temperatury w czasie transportu.

4.    PRZYJMOWANIE MATERIAŁU DO BADAŃ

4.1.    Laboratorium opracowuje, wdraża i stosuje procedury przyjmowania, rejestrowania i oznakowania materiału do badań.

4.2.    Laboratorium sprawdza zgodność danych ze zlecenia z oznakowaniem materiału oraz przydatność materiału do badania.

4.3.    W przypadku stwierdzenia przez laboratorium niezgodności otrzymanego materiału z wymaganiami dotyczącymi pobierania, transportu lub innych nieprawidłowości powodujących, że materiał nie może być wykorzystany do badania pracownik zgłasza ten fakt kierownikowi laboratorium lub osobie przez niego upoważnionej, którzy w razie potwierdzenia niezgodności mogą zakwalifikować materiał jako niezdatny do badania i odmówić wykonania badania. Odmowę wykonania badania odnotowuje się w dokumentacji. Dalsze postępowanie laboratorium uzgadnia ze zleceniodawcą.

4.4.    Laboratorium prowadzi dokumentację dotyczącą sposobu postępowania z materiałem biologicznym przed i po wykonaniu badania. W przypadku archiwizacji próbek uwzględnia się miejsce, czas oraz temperaturę ich przechowywania.

5.    WYMAGANIA DOTYCZĄCE STOSOWANEJ APARATURY I TESTÓW DIAGNOSTYCZNYCH

5.1.    Do diagnostyki medycznej in vitro należy stosować wyroby medyczne, tj. aparaturę i testy diagnostyczne spełniające wymagania określone w ustawie o wyrobach medycznych. W związku z powyższym aparatura i odczynniki muszą posiadać deklarację zgodności z dyrektywą 98/79/EC. Tego rodzaju certyfikat, jak również inne certyfikaty renomowanych instytucji zajmujących się ochroną zdrowia (np. FDA) służą potwierdzeniu jakości produktu przeznaczonego do laboratoryjnych badań markerów zakażenia B19V.

5.2.    Stosowane testy diagnostyczne powinny spełniać wymagania zasadnicze określone przez Ministra Zdrowia. Powyższe musi być potwierdzone wpisem do bazy danych o wyrobach medycznych przeznaczonych do używania w Rzeczpospolitej Polskiej prowadzonej przez Urząd Rejestracji Produktów Leczniczych, Wyrobów Medycznych i Produktów Biobójczych. Prezes tego urzędu udziela informacji publicznej o zawartości bazy na wniosek producenta lub laboratorium, stąd zaleca się weryfikację czy usługodawca spełnia wymagania gwarantujące jakość oferowanego produktu.

5.3.    Stosowanie testów PCR wytworzonych przez laboratorium (typu home-made) jest możliwe wyłącznie po przeprowadzeniu pełnej walidacji metody ze szczególnym uwzględnieniem czułości i swoistości.

5.4.    Wyroby medyczne (aparaty i/lub odczynniki) powinny być właściwie dostarczone, prawidłowo zainstalowane i utrzymywane oraz używane zgodnie z przewidzianym zastosowaniem, a użytkownik jest obowiązany do przestrzegania instrukcji użytkowania. Badania należy wykonywać i interpretować ich wyniki zgodnie z instrukcją producenta testów diagnostycznych.

5.5. Wymagania dotyczące testów wykrywających DNA pa-rvowirusa BI 9

Badania metodami biologii molekularnej charakteryzują się bardzo wysoką czułością i wykorzystywane są do wykrywania DNA parvowirusa BI9 w surowicy lub osoczu. Niektóre testy są dopuszczone do wykonywania badań w pełnej krwi oraz płynie owodniowym.

•    Do wykrywania DNA B19V zaleca się stosowanie metody ilościowej. Ten rodzaj badania umożliwia odróżnienie przewlekłego zakażenia relatywnie częstego w populacji, zazwyczaj charakteryzującego się niską DNA-emią (<10⁴ IU/ ml), któremu nie towarzyszą objawy kliniczne od zakażenia w ostrej fazie z wysoką DNA-emią i współwystępującymi objawami chorobowymi.

•    Czułość analityczna testu oraz wynik badania powinny być wyrażane w jednostkach międzynarodowych na mililitr (IU/ ml).Taki sposób charakteryzowania testu oraz wyrażania wyniku umożliwia zarówno porównywanie testów,jak i wyników uzyskiwanych różnymi testami w różnych laboratoriach.

•    Test stosowany do wykrywania DNA BI 9V musi wykrywać wszystkie znane genotypy wirusa (1-3) z taką samą czułością. Czułość analityczna wykrywania form polimorficznych wyrażona w 95% LOD {limit ofdetection - granica wykrywalności) w lU/ml musi być potwierdzona przez producenta testu odpowiednimi dokumentami. Ocena czułości analitycznej i określenie wykrywalności genotypów 1 -3 parvowirusa B19 dokonywane są poprzez badanie specjalnie zaprojektowanego panelu rozcieńczeń standardu międzynarodowego o ściśle określonym stężeniu DNA parvowirusa B19 wyrażonym w jednostkach międzynarodowych [42,43].

•    W przypadku monitorowania DNA-emii B19V konieczne jest analizowanie tego samego rodzaju materiału biologicznego (np. tylko surowicy lub tylko pełnej krwi) ze względu na różnice stężenia B19V w różnych materiałach klinicznych.

•    Stężenie DNA 819V jest najwyższe w pełnej krwi, niższe w surowicy i osoczu [40]. Porównanie wyników uzyskanych w próbkach jednocześnie pobranych od zakażonej matki i płodu wykazuje większą DNA-emię o kilka rzędów wielkości, we krwi zakażonego płodu aniżeli we krwi matki.

•    Należy stosować wyłącznie testy wyposażone w kontrolę wewnętrzną (IC - interna! controf).\N przypadku uzyskania wyniku negatywnego IC konieczne jest wdrożenie postępowania wskazanego przez producenta testu.

•    Analiza wyników kontroli wewnętrznej pozwala na ocenę prawidłowości wykonania całego badania - od ekstrakcji kwasów nukleinowych po uzyskanie wyniku reakcji real-time PCR.Taka procedura umożliwia wykluczenie obecności w badanej próbce inhibitorów reakcji enzymatycznych zachodzących w trakcie procedury diagnostycznej. Wykonanie badania rozcieńczonej próbki (eluatu otrzymanego w procesie ekstrakcji kwasów nukleinowych) umożliwia identyfikację zakażenia i określenie