INŻYNIERIA ŚRODOWISKA - MŁODYM OKIEM TOM 20. 2016
z akwenu do rzeki Turośnianka. Obiekt zlokalizowany na granicy zbiornik - ciek wyposażony j est w wylot z kratami, schody zanurzone częściowo pod powierzchnią wody, pompy i wodowskazy. W obrębie jazu piętrzącego linia brzegowa zbiornika wyłożona jest gabionami, jednak występują tutaj również tereny pokryte trawą. Jest to jedyne miejsce, w którym zostały zaobserwowane wydeptane przez ludzi ścieżki a także wypas koni i innych zwierząt hodowlanych.
Przeprowadzone analityczne prace badawcze wykonywano w laboratoriach Katedry Technologii w Inżynierii i Ochronie Środowiska na Politechnice Białostockiej. Pobieranie próbek wody i ich oznaczanie dokonywano zgodnie z obowiązującymi normami [7].
Azot ogólny - oznaczano metodą Kjeldahla, która polega na zmineralizowaniu azotowych związków organicznych w stężonym kwasie siarkowym (VI) oraz perhydrol w wysokiej temperaturze. Próbki wody przelewano do kolb mineralizacyjnych a następnie wrzucano do nich 3 szklane kuleczki i dolewano odpowiedniej ilości kwasu siarkowego (VI). Kolby szczelnie zamykano i mineralizowano pod dygestorium do momentu pojawienia się białych dymów w środku kolb, po czym dodawano perhydrol, zamykano ponownie kolby i wstawiano je do ponownej mineralizacji na okres 5 minut. Po zakończeniu mineralizacji próby pozostawiano do ostygnięcia. Następnie przelewano je do kolb miarowych i uzupełniano wodą destylowaną do końcowej objętości 100 cm3. Uzyskany roztwór przelewano do kuwet a następnie zobojętniano wodorotlenkiem potasu o stężeniu 12,0 N. Kolejno dodawano trzy krople stabilizatora mineralnego, alkoholu poliwinylowego oraz 1 cm3 odczynnika Nesslera, próby mieszano. Odczekiwano dwuminutowy czas
17