5910202108

Temat: Kompresja

1.    Zadaniem kompresji danych jest umożliwienie zapisania stosunkowo dużej ilości danych w stosunkowo małej przestrzeni (czyli za pomocą małej liczby znaków).

2.    Przy zapisie obrazu bez kompresji informacje o barwie poszczególnych punktów następują jedna po drugiej w ustalonej kolejności. Zapis taki obowiązuje np. w plikach formatów xpm, ppm i bmp.

3.    Prymitywna kompresja polega na zastąpieniu powtarzającego się znaku (ciągu znaków) jego jednym egzemplarzem i adnotacją o liczbie powtórzeń. Jest ona realizowana np. w plikach formatu pcx. Zdarza się, że zapis skompresowany jest dłuższy od zapisu tych samych danych bez kompresji. Jednak w „typowych” sytuacjach występowania rozległych obszarów jednobarwnych udaje się zaoszczędzić sporo miejsca.

4.    Kompresja bezstratna gwarantuje możliwość odtworzenia informacji z postaci skompresowanej do postaci pierwotnej. W kompresji tej prowadzona jest analiza częstości występowania ciągów znaków (najczęściej dotyczy to ciągów bitów, czyli cyfr dwójkowych). Ciągi często występujące są zastępowane krótszymi zamiennikami. Metoda ta znajduje zastosowanie nie tylko w zapisie obrazu, ale także przy archiwizowaniu danych dowolnego typu. Z metody tej korzysta się np. w formatach plików gif i png.

5.    Kompresja stratna (nieodwracalna) wykorzystuje to, że wprowadzenie pewnych zmian w układzie punktów barwnych na fotografii może być niezauważalne dla odbiorcy, lecz istotne dla zmniejszenia rozmiaru pliku. Z zapisu stratnego nie można wiernie odtworzyć pierwowzoru informacji. Format jpeg zapisu obrazów korzysta z kompresji nieodwracalnej. Jest to format świetny do fotografii, lecz zupełnie nie nadaje się do rysunków technicznych ani do wykresów.

6.    Rodzaje kompresji wykorzystywane w plikach graficznych:

• ppm (Portable PixMap), zapis bez kompresji.