6628926870

K. Selwat Wprowadzenie do systemu JĄTpyC

3 Style i wielkości pisma

W systemie ]#I]gX dostępnych jest kilka krojów (stylów) pisma:

\textrm - Roman,

\textbf - Bold Face,

\texttt - Typewriter,

\textit - Italie,

\textsl - Slanted,

\textsc - SMALL CAPS,

\textsf - Sans Serif.

Rozkazy udostępniające kroje pisma mają składnię standardową, na przykład \textbf{. . .} (jako argument podajemy oczywiście fragment tekstu, który ma posiadać określony krój czcionki). Natomiast polecenia zmieniające wielkość pisma są rozkazami bezargumentowymi i stosujemy je do już pogrupowanych wyrazów, np. {\tiny Fragment pisany pismem drobniutkim}.

W RTgX-u istnieją następujące wielkości pisma:

\tiny - Drobniutkie

\scriptsize Bardzo ma"le \f ootnotesize Dla notek \small Ma"le \normalsize Normalne \large Du"re \Large - Wi"eksze \large - Wielkie \huge Olbrzymie \Huge - Gigantyczne

3.1    Wyróżnienia

Wyróżnień fragmentów tekstu dokonujemy rozkazem \emph, na przykład zapis \textrm{Tekst \emph{wyróżniony}> daje po przetworzeniu Tekst wyróżniony.

3.2    Symulacja maszynopisu

Aby zasymulować pismo maszynowe (w ramach jednego wiersza), używamy rozkazu \verb+1ekst +. Znak + jest tutaj ogranicznikiem argumentu tekst, który zostanie wydrukowany tak, jakby był pisany na maszynie do pisania.