i w pracach analitycznych. Dla stylistyki szczególne znaczę
nie maję studia Stanisława Mikołajczaka o składni powie 11
ści , a także obszerne partie Stylistyki polskiej Haliny
12
Kurkowskiej i Stanisława Skorupki . Językowe sposoby osią gania "iluzji rzeczywistości” omówiła Teresa Skubalanka. Analizując Lalkę i inne teksty Prusa autorka stwierdziła, że "przy całej wielostylowości tych utworów najważniejszy nurt stylistyczny jego twórczości stanowią te cechy, które wyznaczają kategorię realizmu, codzienności i zwykłości, pokazanej jednak w niezwykłej artystycznej perspektywie"1^.
Skubalanka nawiązała do ustaleó Markiewicza i Szweykowskiego. Na tle prac lingwistycznych osiągnięcia literaturo-
znawców w badaniu stylu Lalki wyglądają jednak skromnie.
*
Uwagę zwraca głównie cytowana praca Markiewicza, w której autor dowiódł "realizmu językowego" powieści. Na zagadnienie humoru i charakterystyki językowej postaci wielekroć zwracała uwagę Janina Kulczycka-Saloni, a także Mieczysława Ro-
14
mankówna w popularyzatorskiej monografii powieści . Szczególne cechy stylistyczne pamiętnika Rzeckiego omówił Kazimierz Wolny1^, a sprawę konkretności stylu Prusa - Zygmunt Kozak16. Wielofunkcyjność stylów realistycznego, ironicznego, lirycznego, groteskowego w nowelach autora rozpatrzył Antoni Baczewski1^.
Niemożliwe wszakże, a przynajmniej bardzo trudne, byłyby
prace nad tym zagadnieniem, gdyby nie podjęto studiów nad
poglądami teoretycznoliterackimi Prusa i jego warsztatem pi-
18
sarskim. Obok przyczynkarskich doniesień dziennikarzy spotykamy tu pogłębione refleksje historyków literatury, którzy przebadali zachowane notatki Prusa do planowanej książki o teorii kompozycji literackiej. Po rekonesansowym studium Piotra Zbikowskiego poglądy estetyczne autora Lalki obszernie omówił Stefan Melkowski, opierając się m.in. na tych notatkach. W ostatnim czasie szereg cennych prac na ten temat ogłosił Piotr lehr-Spławiński1^.