6878601663

d) zaprawić ich i przygotować do twórczej pracy naukowej w dziedzinie nauk pedagogicznych.

Na proces dydaktyczny w PWSP składały się wykłady, ćwiczenia, konwersatoria, seminaria, zajęcia praktyczne w pracowniach i w szkole ćwiczeń, wycieczki naukowe. Duży nacisk położono na odpowiednią organizację praktyki zawodowej, pedagogicznej, która nie tylko miała przygotować kandydatów na nauczycieli do zawodu, ale miała stanowić zarazem podstawę dla studium teoretycznego przedmiotów pedagogicznych. Poszczególnym przedmiotom wyznaczono określone cele. Między innymi:

1.    W grupie przedmiotów pomocniczycn:

a)    filozofia, socjologia, biologia wychowawcza oraz ekonomia traktowane były jako nauki pomocnicze do studium pedagogicznego. Celem nauczania tych przedmiotów — poza podniesieniem ogólnej, formalnej kultury umysłowej słuchaczy — było ukazanie im niektórych wybranych zagadnień z wymienionych dziedzin wiedzy i sposobów ich rozwiązywania oraz opanowanie elementarnych pojęć, bez których ani pewne zagadnienia psychologiczne, ani niektóre prądy historii wychowania, względnie kierunki pedagogiczne, nie byłyby zrozumiałe;

b)    nauka o Polsce współczesnej miała zapoznać słuchaczy z najważniejszymi zagadnieniami nauki o państwie jako formie organizacyjnej narodu i społeczeństwa oraz pogłębienie ich wiadomości z zakresu politycznego, gospodarczego i społecznego ustroju, geografii politycznej i gospodarczej Polski, polityki oświatowej i kulturalnej Polski współczesnej;

2.    W grupie przedmiotów pedagogicznych:

a)    celem nauczania psychologii było opanowanie przez słuchaczy potrzebnej dla praktyki szkolnej wiedzy i umiejętności z zakresu psychologii ogólnej i rozwojowej dziecka w wieku przedszkolnym i szkolnym, psychologii uczenia się. Chodziło także o zapoznanie słuchaczy z metodami stosowanymi w praktyce szkolnej przy poznawaniu psychiki dziecka oraz wykorzystywanie uzyskanych wyników dla pracy dydaktycznej i wychowawczej;

b)    cele pedagogiki i dydaktyki ogólnej wiązano z systematycznym zapoznawaniem słuchaczy z zagadnieniami dydaktycznymi i wychowawczymi niezbędnymi do zrozumienia istoty pracy i roli nauczyciela w społeczeństwie, do rozwiązywania praktycznych zagadnień dydaktycznych i wychowawczych;

c)    historia wychowania miała na celu wprowadzenie słuchaczy w tradycje pracy wychowawczej, wykazywanie związku teorii i praktyki pedagogicznej z podłożem społecznym i kulturalnym każdej epoki;

d)    ustawodawstwo szkolne i organizacja szkolnictwa zapoznawała słuchaczy z podstawowymi dokumentami związanymi z działaniem szkoły;

e)    czytelnictwo dzieci i młodzieży wprowadzało w problematykę bibliotek szkolnych i publicznych, zapoznawało z ogólnym ustrojem bibliotecznym, z polską i obcą literaturą dla dzieci i młodzieży, uczyło metodyki pracy z książką.

232