7381002529

Pytania na egzamin z rachunkowości finansowej

1.    Ewidencja syntetyczna i analityczna środków trwałych

Jednostką ewidencyjną środków trwałych (objętą ewidencją szczegółową) jest obiekt inwentarzowy oznaczony odrębnym numerem inwentarzowym umożliwiającym jego identyfikację. Za podstawową jednostkę ewidencji przyjmuje się pojedynczy element zasobów trwałych spełniających określone funkcje w procesie wytwarzania wyrobów i świadczenia usług. Może nim być np. budynek, maszyna, pojazd mechaniczny itp. Jedynie w nielicznych przypadkach dopuszcza się przyjęcie tzw. Obiektów zbiorczych, np. zespołu komputerowego, zespołu latami, przewodów rurociągowych. Obiekt inwentarzowy powinien stanowić pewną całość wyodrębnioną pod względem rzeczowym oraz być jednostką na tyle niepodzielną, aby w momencie przemieszczania, przekazania, likwidacji itp. Stanowił samodzielny przedmiot obrotu.

2.    Sposoby wyceny środków trwałych

Środki trwałe ujmuje się w księgach w wartości początkowej (brutto) odpowiadającej r- cenie nabycia zakupionych środków trwałych

>    kosztom wytworzenia tych środków, które zostały wytworzone we własnym zakresie

>    cenie sprzedaży dla środków trwałych otrzymanych w formie darowizny czy w formie aportu

>    wartości brutto wynikającej z ksiąg przekazującego - dla środków trwałych otrzymanych w wyniku przekształceń formy prawnej

3.    Możliwości zwiększenia wartości początkowej środków trwałych

>    koszty jego ulepszenia, powodują one, że wartość użytkowa środka po zakończeniu ulepszenia przewyższa jego wartość użytkową posiadaną przy przyjęciu do używania, co przejawia się między innymi: wydłużeniem okresu używania, zwiększeniem zdolności wytwórczej, poprawą jakości produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonego środka trwałego, obniżeniem kosztów jego eksploatacji, zwiększeniem powierzchni lub komfortu budynku

>    aktualizacja wyceny środków trwałych (przeszacowanie) przeprowadzona na podstawie odrębnych przepisów. Przeszacowaniu podlega zarówno wartość początkowa, jak i dotychczasowe umorzenie środka trwałego. Skutki przeszacowania odnoszone są na kapitał z aktualizacji wyceny

>    przeszacowanie środków trwałych, gdy na skutek inflacji wartość początkowa środków staje się po pewnym okresie zaniżona

4.    Rodzaje zużycia środków trwałych

>    fizyczne powstające w toku używania środka trwałego. Na jego wysokość wywiera wpływ: rodzaj, jakość środka trwałego, intensywność eksploatacji, staranności obsługi, częstotliwość remontów

'r ekonomiczne (moralne) wynikające z postępu technicznego co powoduje konieczność wymiany dobrych jeszcze fizycznie obiektów na lepsze, a niejednokrotnie i tańsze w eksploatacji

>    prawne

Metody amortyzacji:

>    równoramienna (liniowa) zakłada, że środek trwały zużywa się jednakowo w każdej jednostce czasu przez cały przewidywany okres jego używania a =

gdzie a - roczna kwotowa stawka amortyzacji Wp - wartość początkowa środka trwałego t - przewidywany okres użytkowania środka trwałego (w latach)

n    ,■    .....    „    100%

Procentowe roczne stawki amortyzacji wynikają ze wzoru a% =-

gdzie a% - roczna procentowa stawka amortyzacji

>    nierównomierna zakłada, że zużycie środka trwałego kształtuje się różnie w poszczególnych okresach jego eksploatacji

-    naturalna zakładająca, że zużycie środka trwałego jest jednakowe na każdą jednostkę jego pracy. Przy tej metodzie zużycie jest proporcjonalne nie do czasu używania obiektu, lecz do ilości wykonanej pracy

-    progresywna zakładająca, że starzenie się obiektu powoduje wzrost kosztów jego eksploatacji spowodowany chociażby koniecznością częstszych napraw i remontów. Przy tej metodzie stawki odpisów są rosnące