-str. 13 z 187-
Istnieją również systemy, w których transponder wysyła sygnał z przełączaniem częstotliwości (FSK) lub moduluje fazę.
Dla potrzeb komunikacji między czytnikiem a transponderami, w celu przesyłania poleceń lub danych do zapisu w pamięci transponderów, zwykle stosowana jest modulacja amplitudy, rzadziej fazy fali nośnej.
Zasięg odczytu zależy od usytuowania (kierunku) anteny transpondera względem anteny czytnika. W przypadku sprzężenia indukcyjnego maksymalny zasięg uzyskuje się, gdy linie pola magnetycznego wytwarzanego przez antenę czytnika są prostopadłe do płaszczyzny zwojów cewki antenowej transpondera, czyli gdy antena transpondera jest w płaszczyźnie równoległej do anteny czytnika. Jeżeli linie pola są równoległe do cewki transpondera, to nie ma sprzężenia między cewkami i transponder nie może być odczytywany. Z tych względów w rzeczywistych rozwiązaniach stosuje się systemy antenowe, por. szkice na rys. 1-3.
Transponder --równolegle do anteny
Cztery anteny (tunel)
Pojedyncza antena
Dwie anteny (bramka)
Rys. 1-3: Anteny czytników pasmach LF i HF
W przypadku dwóch lub więcej anten prądy wzbudzające pole magnetyczne muszą mieć odpowiednio dobrane fazy.
1.2.1.2 Sprzężenie propagacyjne
W pasmach UHF komunikacja pomiędzy biernym transponderem i czytnikiem polega na modulacji współczynnika odbicia fali radiowej (tzw. rozproszeniu wstecznym, ang. backscatter), rys. 1-4. W tym przypadku część energii fali wytwarzanej przez antenę czytnika jest odbita w kierunku przeciwnym niż kierunek fali wytwarzanej przez czytnik. Transponder może przesyłać informację zmieniając obciążenie obwodu odbierającego falę, a wskutek tego współczynnik odbicia fali. Czytnik odbierając zmiany natężenia pola może demodulować sygnał i odtwarzać dane.
Fala promieniowana ;\ j\ /\ A Fala promieniowana
przez czytrmk ; \j \j „ •; ^ przez transponder
Rys. 1-4: Ilustracja zasady działania systemu z rozproszeniem