Zasada działania hybrydowego układu napędowego. Rozmieszczenie elementów hybrydowego zespołu napędowego w samochodzie. Akumulator hybrydowego zespołu napędowego. Wady i zalety napędu hybrydowego. Inne alternatywne napędy pojazdów samochodowych.
Ćwiczenia:
• porównywanie rozwiązań konstrukcyjnych napędów hybrydowych,
• wyjaśnianie zasady działania napędów hybrydowych.
Środki dydaktyczne
Modele i eksponaty silników.
Modele, eksponaty układów i elementów silnika.
Dokumentacja konstrukcyjna silników.
Dokumentacja techniczno-obsługowa silników.
Materiały eksploatacyjne silników.
Katalogi części zamiennych elementów silników.
Filmy, prezentacje multimedialne z zakresu budowy, obsługi i naprawy silników. Tablice poglądowe ilustrujące budowę oraz zasadę działania silnika.
Uwagi o realizacji
Podstawowym celem realizacji programu z przedmiotu specjalizującego „budowa i naprawa silników spalinowych” realizowanego w zawodzie mechanik pojazdów samochodowych w ZSZ jest zapoznanie uczniów z budową, zasadami działania, obsługą, diagnostyką i naprawą silników spalinowych, stosowanych do napędu pojazdów samochodowych. Na ten cel przewidziano zgodnie ze szkolnym planem nauczania 3 godziny zajęć teoretycznych i 7 godzin zajęć praktycznych tygodniowo w cyklu kształcenia.
W trakcie realizacji programu istotna jest korelacja z innymi przedmiotami nauczania. Program stanowi podstawę do realizacji treści kształcenia z zajęć praktycznych specjalizujących dotyczących metod obsługi, diagnostyki i naprawy silników spalinowych.
W procesie nauczania należy odwoływać się do wiadomości i umiejętności uczniów uzyskanych w wyniku realizacji programu z przedmiotów: eksploatacja pojazdów samochodowych, konstrukcja pojazdów samochodowych.
Program nauczania proponuje się realizować metodą opisu i wyjaśnienia w połączeniu z pokazem, a także metodą dyskusji dydaktycznej oraz ćwiczeń, wskazane jest również użycie środków dydaktycznych ułatwiających uczniom zrozumienie realizowanej tematyki.
Podczas realizacji programu należy podawać przykłady typowych rozwiązań konstrukcyjnych silników oraz stosowanego sprzętu diagnostycznego. Należy przeprowadzać dużą ilość pokazów i ćwiczeń z wykorzystaniem rzeczywistych elementów silników, materiałów w postaci plansz, rysunków i materiałów multimedialnych.
W trakcie realizacji programu trzeba zwracać uwagę na stopień trudności ćwiczeń oraz możliwości percepcyjnych uczniów. Szczególną uwagę należy zwrócić na realizację treści programowych trudnych do realizacji przez uczniów. Do takich treści należy zaliczyć: mechanikę układu korbowego, działanie wtryskowych układów zasilania silników z zapłonem iskrowym i samoczynnym.