Lp. |
Nazwa odmiany |
Występowanie (cechy fizjograficzne) |
Cechy mikroklimatyczne |
Skróty do stosowania na mapach |
1 |
2 |
3 |
4 |
5 |
1. |
Wierzchowiny głównych grzbietów |
regiel górny i wysoki, regiel dolny |
strefa o dużych kontrastach temperatury, w dzień bywa silnie nagrzewana, w nocy intensywnie ochładzana; występuje tam silne zagrożenie przymrozkowe związane z częstym napływem chłodnych mas powietrza |
Wgg |
2. |
Wierzchowiny grzbietów niskich lub podrzędnych |
regiel dolny i górnoreglowe wierzchowiny grzbietów niższych, leżących w zaciszu grzbietu górnego |
mikroklimat łagodniejszy w porównaniu z mikroklimatem wierzchowin głównych grzbietów, dość duże zagrożenie przymrozkowe typu adwekcyjnego |
Wgn |
3. |
Środkowe południowe stoki |
regiel dolny, pogórza, przedgórza i wyżyny; partie stoków leżące powyżej zasięgu inwersji termicznych (około 120 m ponad dnem doliny w górach, około 50 m powyżej dna doliny na wyżynach), z wyjątkiem wklęsłych form urzeźbienia terenu; stoki o ekspozycjach: S, SW, SE, W, E, a także grzbiety wzniesień i spłaszczenia wierzchowinowe na obszarze wyżynnym |
najcieplejsze, okresowo najbardziej przesuszone partie wyżyn i gór o niewielkim zagrożeniu przymrozkowym, wysokich maksimach i minimach temperatur dobowych |
Spd |