Instrukcja katalogowania dokumentów w Bibliografii Publikacji Pracowników Uniwersytetu Jagiellońskiego
Przy opracowaniu zasad opisu w BPP UJ odwołano się do przepisów katalogowania zgodnych z normami PN-N-01152-00:1982 Opis bibliograficzny - postanowienia ogólne, PN-N-01152-01:1982, PN-N-01152-01/Azl:1997 Opis bibliograficzny -książki, PN-N-01152-2:1997 Opis bibliograficzny-wydawnictwa ciągłe, PN-N-01152-5:2001 Opis bibliograficzny - dokumenty kartograficzne, PN-N-01152-07:1985 Opis bibliograficzny - dokumenty dźwiękowe, PN-N-01152-12:1994 Opis bibliograficzny -filmy, PN-N-01152-13:2000 Opis bibliograficzny - dokumenty elektroniczne. W BPP UJ został przyjęty drugi stopień szczegółowości opisu.
Określenie typu dokumentu to pierwszy element metadanych w formularzu wprowadzania danych. Budowa opisu bibliograficznego zależy od typu opisywanego dokumentu. Metadane w przewidzianych typach mogą mieć ten sam znacznik Dublin Core, jednakże znaczenie informacji tam zawartej nie jest takie same w każdym przypadku (np. znacznik <dc.description.physical> określać może strony, na których wydrukowano artykuł, ale także czas trwania nagrania dźwiękowego).
Pola w formularzu wprowadzania danych identyfikowane są za pomocą słownych etykiet. Wyszczególniono w nim elementy opisu bibliograficznego, których podanie jest obowiązkowe (w formularzu oznaczone gwiazdkami) oraz elementy fakultatywne.
Podstawę sporządzenia opisu bibliograficznego stanowi dokument wydany w postaci publikacji drukowanej lub elektronicznej. W przypadku katalogowania dokumentu niesamoistnego wydawniczo (np. rozdział w książce, artykuł w czasopiśmie) jednostką opisu jest ten dokument, lecz w opisie należy również umieścić dane dotyczące dokumentu macierzystego, z którego pochodzi katalogowany dokument niesamoistny. Dla danego dokumentu, niezależnie od liczby jego autorów, tworzy się tylko jeden opis bibliograficzny.
Instrukcja została podzielona na pięć części. Pierwsza dotyczy stosowanych wyrażeń i instrukcji ogólnych wprowadzania danych. W tej części opisane zostały również kolekcje i ich funkcja w opisie bibliograficznym. Druga część zawiera ogólną charakterystykę stref opisów. W części trzeciej zawarte są szczegółowe instrukcje uzupełniania poszczególnych atrybutów metadanych w podziale na typy dokumentów. Opisane są tu przypadki różnic w opisie w zależności od typologii opisywanych dokumentów. Jeżeli sposób informacji metadanych jest identyczny w
ISO 15836:2009, Information and documentation — The Dublin Core metadata element set, 2009.