576
J. Lellep
Mnożniki typu w2/(jf — £), występujące w ostatnim wzorze wykazują, że odpowiednie pole przyśpieszeń jest kinematycznie dopuszczalne. Mnożniki te nie podlegają wariacji w (2.5). Poszukiwauie wartości stacjonarnej funkcjonału (3.5) prowadzi więc do układu równań
różniczkowych — 0 (n = 1, 2«+2). Rozwiązując ten układ i spełniając warunki
brzegowe (3.2) otrzymujemy
,36j ła«(f) = *k+Vl2r’ tJii.aM = ił+i-/l2?.
iJimiW “ J„+|/12r, latiW = 1—]/6r .
Rozpatrzmy część belki między podporami i sk+ L. W przedziale tym faza początkowa ruchu kończy się w chwili rk, którą wyznacza się z równania y2= y2k+2(*k)-Z układu (3.6) otrzymujemy
“i = 4-te + Jsłi)2,
s„+t/ 2 1+/2
—O2j
(3.7)
T (I ~Q2_
T" 6(3+2|/2)’ gdzie ak = ij2l+1(rŁ).
Dla wyznaczenia przemieszczeń mamy związek (5):
w(b
We wzorze (3.8) r*(£) oznacza bezwymiarowy czas w którym w przekroju * = £/pojawia się przegub plastyczny. Funkcja ta ma postać 1
(3.8)
(3.9)
-^(f-O2 |
dla |
sk < f < a*, |
~(£-^+.)2 |
dla |
a* < £ < ^+x, |
12«-")! |
dla |
Ą, < £ < “n» |
|(f-D2 |
dla |
a„ < f < 1. |
) i uwzględniając (3.1), |
(3.6), (3.7) i (3.9) można wyznaczyć |
przemieszczenia w dowolnej chwili początkowej fazy ruchu. Przemieszczenia końcowe tej fazy są
(3.10)
-prti-O k-fd
w(f,z„) =
(1-f) f-l +
dla sn < £ < a„, dla a„ < £ < 1.