8299308318

w podziemiach Kopalni Soli w Wieliczce w obrębie ciągu popularnej trasy turystycznej oraz podziemnego Muzeum Żup Solnych. Jest to wzorcowa trasa turystyczna. Przedmiotowy zespół muzealno-turystyczny wpisany został w 1978 roku przez UNESCO do rejestru dóbr Światowego Dziedzictwa Kultury. Wiąże się to z jednej strony z uznaniem najwyższej rangi zabytku, z drugiej zaś zobowiązuje do szczególnej troski o stan jego zachowania. W takich przypadkach muszą współpracować specjaliści z różnych dziedzin inżynierii ze specjalistami i rzeczoznawcami z zakresu muzealnictwa, historii sztuki, architektury, konserwacji zabytków, lecznictwa itp. Powołany uczelniano-przemysłowy Zespół ds. Górniczego Zabezpieczenia Kopalni Soli Wieliczka sprawował opiekę nad stroną techniczną rekonstrukcji górotworu oraz zabytkowych komór, chodników i szybów, kierunkowanie rozwiązań odwadniania i wentylacji, a także koordynację prac badawczych, projektowych i wykonawstwa w tym zakresie [6]. Korzystano przy tym jak najszerzej ze starych historycznych wzorów ciesielstwa i murarstwa górniczego. Pozostali specjaliści pionu artystycznego sprawowali opiekę nad znaleziskami dawnego kopalnictwa wraz z ich ekspozycją, opracowywali założenia programowe odbudowy i rewaloryzacji, zapewniali pomoc w utrzymaniu podziemnego sanatorium alergologicznego. Propagowali przy tym idee ratowania i odnowy starych wielickich wyrobisk. Przy odtwarzaniu murowanych obudów, portali ścian oporowych oraz drewnianych odrzwi, wieńców i innych ustrojów nośnych obowiązuje zasada zachowania pierwowzoru. Raz jeszcze idea powołania specjalności Geotechnika w Rewaloryzacji Zabytków dla konserwatorów zabytków o specjalnościach nieartystycznych na Wydziale Górnictwa i Geoinżynierii okazała się słuszna i sprawdziła się w praktyce.

Ochrona i trwałe zabezpieczenie zabytkowych obiektów podziemnych wymaga skoordynowania kompleksowych działań wielu specjalistów z różnych dziedzin inżynierii i ekspertów z zakresu nauk humanistycznych i artystycznych [9].

Rys. 4. Kop. Soli Bochnia - nowe komory sanatoryjne: a - stan przed adaptacją, b - stan po adaptacji komory Fig. 4. Bochnia Salt Minę - new sanatorium chambers: a — the State before the adaptation, b — the State after the adaptation of the chamber