8299308616

162 Jolanta Kondratowicz-Pozorska

a)    ma na celu podniesienie jakości życia zarówno obecnych, jak i przyszłych pokoleń przy jednoczesnym zachowaniu zdolności naszej planety do utrzymywania życia we wszelkich jego różnorodnych formach;

b)    opiera się na zasadach demokracji, rządach prawa i poszanowaniu podstawowych praw, w tym wolności, równości szans i zróżnicowania kulturowego;

c)    wspiera wysoki poziom zatrudnienia w gospodarce, której siła opiera się na wykształceniu, innowacyjności, spójności społecznej i terytorialnej oraz ochronie zdrowia ludzkiego i środowiska.

Zrównoważony rozwój dotyczy zatem trzech filarów jednocześnie, tj.:

a)    środowiska naturalnego, które stanowi niezbędną podstawę zrównoważonego rozwoju;

b)    gospodarki, która postrzegana jest jako narzędzie osiągania tegoż rozwoju;

c)    jakości życia wszystkich ludzi (aspekt społeczny), przez co rozumie się poprawę warunków życia i poziomu odczuwania satysfakcji z życia w określonych realiach.

Biorąc pod uwagę powyższe, uznano, że należy stworzyć nowy system wartości, który uwzględni nie tylko zysk i użyteczność, ale przede wszystkim dobro wspólne, spełniające wymogi środowiskowe¹. Podkreślono więc w literaturze ekonomicznej, że to system ekonomiczny jest podsystemem ekosystemu, a nie odwrotnie², co dało początek rozwojowi teorii ekonomii środowiska i ochrony zasobów oraz bardziej restrykcyjnej ekonomii ekologii. Pierwsza z nich jest nauką o racjonalnym wykorzystaniu zasobów środowiska w warunkach ograniczoności jego zasobów w celu maksymalizacji dobrobytu. W ramach teorii ekonomii środowiska można wyróżnić trzy podstawowe teorie ekonomiczne:

a)    wykorzystania zasobów materialnych,

b)    zanieczyszczenia i ochrony środowiska,

c)    zachowania przyrody³.

Ekonomia ta opiera się na paradygmacie ekonomizacji środowiska i jego zasobów. Daje zatem pierwszeństwo kryterium efektywności oraz optymalności ekologicznej, natomiast kryterium bezpieczeństwa ekologicznego i kryterium wynikające z koncepcji zrównoważonego rozwoju traktuje jako uzupełniające.

1

   Idea dobra wspólnego została przedstawiona w pracy: M. Lutz. Economics for the Common Good, Routledge. London and New York 1999.

2

   O barierach dla ciągłego wzrostu gospodarczego pisze więcej H. Dały, Sustainable Growth: An Impossibility Theorem, [w:] Yaluing the Earth: Economics, Ecology, Ethics, MIT Press. Cambridge 1993.

3

   T. Żylicz, Ekonomia środowiska i zasobów naturalnych, PWE, Warszawa 2004.