— 100 —
— 100 —
53. 0 zajęciu zamku Uniejowa
Skarbimierzyc (Skalmierzyce), należącej do probostwa gnieźnieńskiego, i tutaj stojąc, zawarli przyjacielską ugodę z rycerzem Bartoszem, mianowicie: źc czt-.ej rycerze, wybrani przez obie strony, ocenią zamek Odolanów i wszystkie dziedzictwa pana Bartosza, znajdujące się w królestwie polskiem, a król polski i węgierski podług tego zapłaci mu za nie, potrąciwszy wprzódy 18,000 florenów, na które Bartosz, jak było wyżej, oszacował Gallów'). Po spłaceniu zaś w umówionym terminie całej należności panu Bartoszowi, zamek Odoiamiw i wszystkie jego posiadłości dziedziczne zostaną przyłączone do stołu królewskiego. Atoli według zdania niektórych mądrych ludzi, jest nie do uwierzenia, aby ugoda owa doszła do skutku; przeciwnie, mówiono, że się ona bardzo królowi panu nie podobała, a podług twierdzenia niektórych, król jej, poniżającej jego godność, utrzymać w mocy nie myśli
Tegoż roku, w oktawę Ś. Marcina 3), niejaki Pietrasz, starosta rjezycki, zaprosił do majętności królewskiej, zwanej Dębie, dla załatwienia różnych spraw, proboszcza kurzelow-skiego i zarazem prokuratora i rządcę zaniku uniejowskiego, Pełkę, o którym już mówiliśmy 4). Do nich przypadkiem
') O tych Gallach nie było poprzednio w Kronice żadnej wzmianki. Długosz (367) uzupełnia ją wiadomością, że ów Fiar osz, syn Peregryna z (.liotla, trudniący się łupiestwem ze swego zamku Odolanowa, pochwycił przejeżdżających kupców francuskich i zmusi* uh do ogromnego okupu. Szkody, które im uczynił, miały być potrącor e z opłaty za Odolanów i inne Bartosza dziedzictwa.
’) Że Ludwik tego układu nie potwierdził, widać stąd, iż następnie 'patrz r. 61) znowu wysłał wojsko przeciw Bartoszowi.
*> 18 listopada 1381 r.
■*) Jesto Pełka z Grabowa, promowany przez arcybiskupa na probostwo łęczyckie, z którego wygnał go Ziemowit mazowiecki (patrz rozdział 49).