Fronda - Archiwum - Nr 04-05 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:7.0pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:8.5pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:9.0pt "Arial", sans-serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; oznacza to "prywatyzowanie" prawd wiary, odrzucenie dogmatu, wreszcie, jeśli kogoś nie stać na bogate życie emocjonalne - całkowity ateizm. Miejsce Boga zajmuje człowiek - wokół jego egzystencjalnego bolączek kręci się cały świat. Zbytni racjonalizm, ograniczenie i prymitywizm myślenia oświeceniowych filozofów zostały dostrzeżone szybko. Więcej czasu zajęło dotarcie do samego jądra ich przesiania, do przekonania o autonomicznej wartości człowieka, (s. 14) Prymitywizm oświeceniowy jest dość szczególnego rodzaju, l z pewnością szatańskiego pochodzenia. Pierwszy grzech szatana to właśnie grzech pragnienia całkowitej autonomii. Teologia naucza, że grzech Lucyfera (Niosący Światło) polegał na zwróceniu się ku sobie, na odwróceniu się od Boga. Lucyfer stał się Lucyperem - Tym, Który Utracił Światło (czyli pogrążył się w ciemności) --kiedy to siebie samego zechciał uczynić Bogiem. Człowiek posłuchał szatana, zbuntował się nie tylko przeciwko Bogu, lecz także przeciwko teocentrycznej tradycji i zaczął budować świat antropocentryczny - antropocentryczną moralność, antropocentryczną religię, antropocentryczną naukę. Człowiek, odwróciwszy się od Boga, podobnie jak szatan utracił światło - pogrążył się w ciemnościach. Jakby nie wiedział, że cokolwiek by nie robił, jak mocno by się nie wysilał, to daleko mu będzie do antropocentryzmu Boga. Bo przecież to Bóg jest najbardziej antropocentryczny, o czym świadczy Jego wcielenie w człowieka i dar miłości z Samego Siebie. Esej Lisickiego obraca się właśnie wokół badania tego faktu - jak to możliwe, by tak wielka Miłość pozostawała "niemiłowana". Jak to możliwe, by człowiek nie kochał wspaniałego i kochającego bez reszty Boga, a kochał siebie - nędzną przecież kreaturę. Lisicki stawia tezę, że w wieku oświecenia zaczęłosię wybielanie człowieka - przez niego samego. Aby łatwiej mógł ukryć swojąnędzę i łatwiej siebie pokochać. Człowiek zrodzony przez oświecenie zyskuje wszelkie prawa i przywileje, to on staje się miarą dobra i zła - pisze Lisicki. Owszem, ale owo wyzwolenie od zobowiązań i norm jest tylko pozorne. Rezygnacja z prawa moralnego, niezależnego od woli i rozumu ludzkiego, przyniosła - zamiast spodziewanego wyzwolenia - jeszcze większą niewolę. Zamiast podnieść człowieka, poniżyła go. Niskie bowiem musi mieć o sobie mniemanie człowiek, skoro bez najmniejszej żenady kłania się swoim zwierzęcym instynktom. Nie robi tego oczywiście wprost i przed nikim, a już na pewno przed sobą samym nie przyznałby się do tego. Kult seksu i smakołyków nazywa "swobodnym byciem sobą", "swobodą w wyborze opcji" itd. W ten sposób próbuje ukryć prawdę o swoim upadku; o tym, że zgubił światło, l że boli go odwrócenie się od Boga. Prawda ta staje przed człowiekiem w sposób wyrazisty w sytuacjachgranicznych, takich jak np. śmierć. Nie żywot wieczny, ale przedłużenie gatunku - pisze Lisicki - ofo jeden z podstawowych elementów zmiany świadomościoświeceniowego człowieka. Człowiek nie żyje już w perspektywie celuostatecznego. Żyje tak, jakby śmierć nie istniała. Wraz z odejściem śmierci swąrealność traci jednak samo życie. Skoro jego koniec ginie i rozpływa się, skoroprzestaje stanowić moment przejścia do innego, wyższego świata, to samożycie staje się płaskie i nijakie, (s. 19) Rzeczywiście, dla chrześcijanstarożytnych czy średniowiecznych moment śmierci był ukoronowaniem życia, oczym jasno mówi św. Augustyn:"fworzyteś nas ku sobie Panie, i nie spokojnenasze serce, póki nie spocznie w Tobie. Śmierć była momentem spotkania zPełnią Dobra. Tymczasem dla człowieka oświecenia nie ma celu, spinającego wszystkie ludzkie dążenia, nadającego im sens - pozostaje nicość. Człowiek z natury nie znosi jednak nicości. Potrzebuje celu ostatecznego, któremu mógłby podporządkować wszystkie pozostałe.Nie jest już nim Bóg, który stał się tylko Wielkim Zegarmistrzem. Niepokój swojego serca zaspokaja więc człowiek w życiu ziemskim. W najlepszym wypadku - zauważa Lisicki - celem ostatecznym jest ludzka rozumna natura, jej doskonalenie. Ostatnio jednak i ten cel się rozpłynął - pozostało wypełnianie ludzkiej magmy produktami cywilizacji. Ale ludzka natura istnieje, bo jej istnienie jest niezależne od wymysłów filozofów, l wciąż jest wychylona ku Pełni Dobra. Człowiek, który nie chce tego faktu przyjąć, pozostaje smutny. Smutek to stan duszy spowodowany świadomością, że dobro jest trudne. Myślę, że to istotny punkt postoświeceniowego dziedzictwa. Człowiek naszych czasów jest smutny i znudzony. Tapla się po uszy w obłędnej rozrywce, ale to krótkotrwały środek zaradczy. Aby mu pomóc, trzeba przywrócić właściwe miejsce rozumowi. Trzeba - i tu nie zgadzam się z Lisickim - nie tyle ściągnąć rozum z niebotycznych wyżyn, co raczej o to, by podnieść go z miejsca, w które z tych wyżyn spadł, l postawić na swoim. Trzeba znów postawić rozum na miejscu, skąd jak dawniej będzie mógł oddzielać prawdę od fałszu, dobro od zła, piękno od brzydoty. Trudne to zadanie, tym bardziej, że filozofowie coraz częściej wątpią w istnienie czegoś takiego jak rozum. Muszą je jednak potraktować serio ci, którzy nie myślą ciasno i dogmatycznie, którzy niczego się tak nie boją jak zniewolonego umysłu. Paweł Lisicki "Nie-ludzki Bóg" ARARA T Warszawa 1995 Arkadiusz Robaczewski 262 FRONDA WIOSNA/ LATO 1995 FRONDA WIOSNA / LATO 1995 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();