Fronda - Archiwum - Nr 06 TABLE.main {} TR.row {} TD.cell {} DIV.block {} DIV.paragraph {} .font0 { font:7.5pt "Arial", sans-serif; } .font1 { font:8.0pt "Arial", sans-serif; } .font2 { font:8.5pt "Arial", sans-serif; } .font3 { font:9.5pt "Arial", sans-serif; } .font4 { font:10.0pt "Times New Roman", serif; } #divMenu {font-family:sans-serif; font-size:10pt} #divMenu a{color:black;} #divMenu a:visited{color:#333333;} #divMenu a:hover{color:red;} self.name = 'dol' /******************************************************************************** Submitted with modifications by Jack Routledge (http://fastway.to/compute) to DynamicDrive.com Copyright (C) 1999 Thomas Brattli @ www.bratta.com This script is made by and copyrighted to Thomas Brattli This may be used freely as long as this msg is intact! This script has been featured on http://www.dynamicdrive.com ******************************************************************************** Browsercheck:*/ ie=document.all?1:0 n=document.layers?1:0 ns6=document.getElementById&&!document.all?1:0 var ltop; var tim=0; //Object constructor function makeMenu(obj,nest){ nest=(!nest) ? '':'document.'+nest+'.' if (n) this.css=eval(nest+'document.'+obj) else if (ns6) this.css=document.getElementById(obj).style else if (ie) this.css=eval(obj+'.style') this.state=1 this.go=0 if (n) this.width=this.css.document.width else if (ns6) this.width=document.getElementById(obj).offsetWidth else if (ie) this.width=eval(obj+'.offsetWidth') // this.left=b_getleft this.obj = obj + "Object"; eval(this.obj + "=this") } //Get's the top position. function b_getleft(){ if (n||ns6){ gleft=parseInt(this.css.left)} else if (ie){ gleft=eval(this.css.pixelLeft)} return gleft; } /******************************************************************************** Checking if the page is scrolled, if it is move the menu after ********************************************************************************/ function checkScrolled(){ if(!oMenu.go) { oMenu.css.top=eval(scrolled)+parseInt(ltop) oMenu.css.left=eval(scrollex)+parseInt(llef) } if(n||ns6) setTimeout('checkScrolled()',30) } /******************************************************************************** Inits the page, makes the menu object, moves it to the right place, show it ********************************************************************************/ function menuInit(){ oMenu=new makeMenu('divMenu') if (n||ns6) { scrolled="window.pageYOffset" ltop=oMenu.css.top scrollex="window.pageXOffset" llef=oMenu.css.left } else if (ie) { scrolled="document.body.scrollTop" ltop=oMenu.css.pixelTop scrollex="document.body.scrollLeft" llef=oMenu.css.pixelLeft } var sz = document.body.clientWidth; if(!sz) sz = window.innerWidth-20; oMenu.css.width=sz oMenu.css.visibility='visible' ie?window.onscroll=checkScrolled:checkScrolled(); } //Initing menu on pageload window.onload=menuInit; Aktorka Natalia, bezmyślna kokietka, współwinna zbrodni, bezwolny obiekt rywalizacji, podobnie jak wszyscy ulega sile. Co ciekawe, jest to bodajże jedyna postać o uniwersalnych rysach: posiada wiele cech Bryzejdy, branki będącej częścią łupu. Jedyny cywil, który ociera się o zrozumienie wojny, to głupkowaty brat Marka, dozorca zoo. Jest znamienne, że współczesne kino przyznaje idiocie szczególną władzę rozumienia świata: skoro dla nas świat jest absurdalny, to może tylko idiota jest w stanie odnaleźć wzór rzeczywistości - zdają się mówić postmoderniści. Ów dozorca widzi okropieństwo wojny, ale nie przez pryzmat ludzki. Opłakuje on śmierć zwierząt z zoo, a wyrazem jego walki ze złem jest opieka nad szympansem. Nie pogodzony z wojną tuła się po podziemiach, w których zamknął go własny brat. Wydaje się, że jako jedyny z bohaterów "Undergroundu" oparł się wojnie. Ale wojna nie pozwala mu się wymknąć. Nie pozwala na samobójstwo, przynosi wyrafinowaną pułapkę zrozumienia wojennego absurdu: są lata 90., Niemcy przegrali, a świętują, Jugosławia, za którą walczył, nie istnieje. Zrozumienie nie prowadzi do oczyszczenia, wręcz przeciwnie: wciąga w wir wojny. Dozorca zabija swojego brata, a sam wiesza się. 6. Wydaje mi się, że pełen obraz wojny powinien zawierać następujące elementy: uniwersalne dla każdej kultury ukazanie zła wojny, wytłumaczenie (lub próba wytłumaczenia) obecności tego zła, co możliwe jest tylko przez odwołanie się do podstaw danej kultury, gdyż kulturowy fundament rozumienia świata jest zarazem fundamentem rozumienia wojny, oraz na końcu określenie postawy człowieka wobec wojny. "Underground" wszystkie te elementy zawiera. "Okropności wojny", choć lekko musinięte estetyką a la "Pulp f iction", nie odbiegają od uniwersalnego wzorca, ale ich tłumaczenie jest już odmienne. Jak wspomniałem na początku, tłumaczenie to wychodzi od chaotycznego relatywizmu, który w istocie stawia znak równości między różnymi wartościami, poszukując rozwiązań najbardziej funkcjonalnych. Wojna stanowi jednak istotne zakłócenie tego schematu. Zmusza bowiem do konfrontacji z rzeczywistością oraz do wyboru, który nie jest funkcjonalny. Kusturica usiłuje dowieść, że taka konfrontacja nie ma miejsca i ukoić zaniepokojonych postmodernistów. Wojna jest według niego jeszcze bardziej chaotyczna niż świat: na wojnie może zdarzyć się wszystko, byleby tylko było bezsensowne, o żadnym wyborze nie ma mowy. Wojna jest absurdalna i zło jest absurdalne, ale jeżeli nie ma możliwości wyboru, to złu przyznaje się nieograniczoną moc, bo żadne przeciwstawienie mu się nie jest możliwe: można się tylko powiesić lub utopić. Dlatego bohaterowie "Undergroundu" uzyskują, niezależnie od postawy, rozgrzeszenie, a po śmierci przepustkę do dziwnego raju. Jedynym warunkiem jej otrzymania jest zrozumienie absurdu wojny. Nie ma u Kusturicy miejsca na konfrontację dobra ze złem, na przeciwstawienie się, na zwycięstwo nad wojną. W "Undergroundzie" nie ma miejsca dla sarmatów broniących Częstochowy, dla powstańców warszawskich ani nawet dla o. Kolbe czy Korczaka. 7. Jest to konsekwentne rozwinięcie nowożytnego modelu wojny, ale nie można go przyjmować jako modelu uniwersalnego. Oznaczałoby to bezradną akceptację zła. Byłaby to zarazem rezygnacja z kultury, której jedną z najistotniejszych funkcji jest zmaganie ze złem. Dlatego możemy z kulturowego punktu widzenia ująć historię wojen jako dzieje zmagań kultury z pierwotnym instynktem wojny, próbę nadania mu odpowiedniego kształtu, skanalizowania i przetworzenia strumienia dzikości. Utopijny pacyfizm współczesnego społeczeństwa, który korzeniami tkwi w mieszczańskim ideale pokoju za wszelką cenę oraz w kontrkulturowej fantasmagorii, stanowi w istocie rezygnację z walki ze złem wojny i czyni nas zupełnie bezradnymi wobec wojny. Ta bezradność znalazła swój wyraz, kiedy Francuzi w 1939 roku nie chcieli umierać za Gdańsk czy też kiedy szwedzkie oddziały ONZ dokonywały rzezi w Zairze. Nikodem Bończa-Tomaszewski"Undergound", rei. Emir Kusturica, Francja-Serbia 1995 314 FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 FRONDA PRZEDWIOŚNIE 1996 315 « Poprzednie  [Spis treści]  Następne » _uacct = "UA-3447492-1"; urchinTracker();