Poniższy tekst nie obejmuje najnowszych konstrukcji języka i traktuje właściwie o wersji 4.2c, jednak ze względu na zgodność wstecz wszystkie omówione polecenia działają tak samo w wersjach o numerze większym od 5.0.
W starych wersjach MATLAB’a jedynym, a w najnowszych podstawowym typem danych jest tablica dwuwymiarowa liczb podwójnej precyzji (typu double). W istocie utworzone w przykładzie z poprzedniego rozdziału zmienne skalarne są zapamiętywane jako macierz 1x1. Zmienną o innych wymiarach tworzy się przy pomocy instrukcji przypisania i „konstruktora” macierzy w postaci nawiasów kwadratowych:
» X=[1,2;3,4;5,6]
X=
1 2 3 4 5 6
Powyższa instrukcja powoduje utworzenie zmiennej X, której wartością jest tablica o 3 wierszach i 2 kolumnach
'1 2'
3 4 5 6
Jak widać tablicę (macierz) wprowadza się wierszami, które oddziela się średnikami, a elementy w wierszu oddzielane są przecinkami. Przecinki mogą zostać zastąpione spacjami (choć począwszy od wersji 6.0 zaleca się unikanie tej praktyki), a średniki znakiem nowej linii, tak więc następująca sekwencja poleceń wywołuje ten sam efekt
7