(PN-93/C-04206-1)
Rys. 5. Wgłębnik twardościomierza Shore'a typu D lub typu A (ścięty)
Twardość materiałów jest wartością pozwalającą na określenie zmian zachodzących od powierzchni w głąb materiału. Twardość materiałów polimerowych oznacza się metodą Shore’a zgodnie z normą PN-ISO 868, wgłębnikiem wg normy PN-93/C-04206. Aparat mieszczący się w dłoni (są także dokładniejsze stacjonarne przyrządy) dociska się podstawą do tworzywa minimum lOmm od krawędzi próbki.
Zaleca się wykonywanie pomiarów twardości twardościomierzem typu D, gdy twardość wskazana przez twardościomierz typu A wynosi ponad 90. Jeżeli twardość zmierzona za pomocą twardościomierza typu D jest mniejsza niż 20, twardość należy oznaczać twardościomierzem typu A. Twardość mierzy się po 3 s, ale jeżeli wskazówka nie zatrzymuje się, można mierzyć po 15 s (co musi być zaznaczone przy wyniku).
3. Elastyczność
Elastyczność, 'pomimo że należy do podstawowych własności fizycznych gumy, nie została dotychczas jednoznacznie zdefiniowana.
Umownie elastycznością nazywa się zdolność materiału do odzyskiwania początkowego kształtu po usunięciu naprężeń, które wywołały jego deformację (odkształcenie). Uzasadnia to konieczność oznaczania elastyczności gumy, a szczególnie gumy przeznaczonej na takie wyroby, jak amortyzatory, zderzaki, nici gumowe itp.
W literaturze często spotyka się prace, w których elastyczność jest traktowana jako jedna z własności dynamicznych. Wynika to między innymi z charakteru 'metod stosowanych do jej oznaczania. Wspólną cechą tych metod jest szybkie i krótkotrwałe odkształcenie próbki i pomiar stoat energii zużytej na to odkształcenie.