41
METABOLIZM NUKLEOTYDÓW U ROŚLIN WYŻSZYCH
TABELA 1. Enzymy związane z biosyntezą de novo nukleotydów puiynowych i pirymidynowych opisane u roślin wyższych.
Enzym |
Numer EC |
Źródło |
Literatura |
Synteza de novo nukleotydów purynowych | |||
Amidofosforybozylotransferaza |
2.4.2.14 |
Glycine max (brodawki) |
[59] |
Liaza SAICAR |
4.3.2.2 |
Triticum aestivum (zarodki) |
[24] |
Formylotransferaza AICAR |
2.1.2.3 |
Pisum sativum (siewki) |
[27] |
Syntetaza SAMP |
Ó.3.4.4 |
Arabidopsis thaliana (siewki) |
[55] |
Triticum aestivum (siewki) |
[55] | ||
Dehydrogenaza IMP |
1.1.1.205 |
Vigna inguiculata (brodawki) |
[13] |
Camellia sinensis (liście) |
[50] | ||
Catharanthus roseus (komórki) |
[50] | ||
Synteza de novo nukleotydów pirymidynowych | |||
Syntetaza karbamoilofbsfbranowa |
6.3.5.5 |
Phaseolus aureus |
[53] |
Pisum sativum (pędy) |
[52] | ||
K arbamo ilotransferaza asparaginianowa |
2.1.3.2 |
Phaseolus aureus (siewki) |
[58] |
Dihydroorotaza |
1.3.99.11 |
Lycopersicon esculentum (komórki) |
[42] |
F os forybozylotransferaza orotanowa |
2.4.2.10 |
Phaseolus mungo (siewki) |
[85] |
Dekarboksylaza |
4.1.1.23 |
Lycopersicon esculentum |
[80] |
orotydynofosforanowa |
(kultury komórkowe) | ||
Kinaza UMP/CMP |
2.7.4.14 |
Arabidopsis thaliana |
[85] |
Czwarty z enzymów - dehydrogenaza dihydroorotanowa nie został dobrze poznany. Badania prowadzone na komórkach pomidora wskazały jedynie na obecność tego enzymu w mitochondriach [42].
Piąty i szósty enzym, tzn. fosforybozylotransferaza orotanowa oraz dekarboksylaza orotydyno-5-fosforanowa występują w komórkach zwierzęcych i roślinnych jako pojedyncze białko, tzw. syntaza UMP [61].
Substratami w syntezie deoksyrybonukleotydów są rybonukleozydodifosforany (NDP), w których grupę 2’-hydroksylową reszty cukrowej zastępuje atom wodoru, a ostatecznym reduktorem jest NADPH. Redukcja rybozy w NDP jest katalizowana przez pojedynczy enzym reduktazę rybonukleotydową, w wyniku czego powstają dNDP (deoksyrybonukleozydodifosforany) [78]. Z wyjątkiem dUDP pozostałe dNDP są fosforylowane, co prowadzi do powstania odpowiednio dCTP, dATP i dGTP, prekursorów w syntezie DNA. U roślin dUDP ulega przemianie do dUTP, a następnie podlega defosforylacji do dUMP [54].