8719220284

wykorzystywane dla wzmocnienia dobrego samopoczucia dziecka i do zbudowania w nim postawy współdziałania z wychowawcą.

Korektura błędnych pojęć moralnych natrafia na trudności, jeśli opinia grupy wychowawczej nie zgadza się z opinią wychowawcy. Oczywistym jest fakt, ze dziecko silnie ulega wpływowi całego zespołu, toteż kształtowanie pojęć moralnych musi być realizowane w całym zespole.

Dziecko niedostosowane ma głęboko zakorzenione wygodne dla niego poglądy moralne typu: „Ojciec mój nigdy nie pracował i wygodnie żyje, więc po co ja mam się uczyć i pracować?”. Zadaniem wychowawcy jest przezwyciężenie takich nawyków. Niestety, zadanie to wbrew pozorom łatwe nie jest.

Szczególną role w kształtowaniu poglądów moralnych przypisuje się czytelnictwu. Dziecko pragnie być takim człowiekiem, jak pozytywny bohater ulubionej czytanki. Poza tym w książkach dziecko odnajduje rekompensatę przeżyć, których nie doznał w rodzinie. Ale cele te zostaną osiągnięte, gdy jednostka jest szczególnie zainteresowana tą literaturą. Zatem zadaniem wychowawcy jest tu poprawienie techniki czytania nieletniego oraz dostarczenie mu książek łatwych, niedużych objętościowo i bogato ilustrowanych. Dodatkowo często się zdarza, że młodzież niedostosowana wykazuje potrzebę czytania książek dla dzieci, tj. bajek, baśni itd. Tłumaczy się to w dwojaki sposób- po pierwsze w środowisku takiej jednostki nie było takich książek, po drugie- osoba taka pragnie uciec od szarej rzeczywistości do świata marzeń i fantazji.

Zatem podsumowując- w tym etapie bardzo ważnym elementem jest umiejętność korekty mylnych treści etycznych oraz ocena swego postępowania na podstawie pozytywnych kryteriów moralno- społecznych. Można wówczas przejść do kolejnego etapu procesu resocjalizacyjnego.

4. Etap gotowości do realizacji przyjętych poglądów moralnych.

Zadaniem w tej fazie jest umocnienie treści moralnych i wyrobienie w wychowanku gotowości do stosowania ich w życiu codziennym.

Wychowanek wykazuje swoją dobrą wolę w realizacji problemów moralnych wówczas, gdy w zakładzie lub szkole istnieją ku temu odpowiednie warunki, tzn. warunki ograniczonej swobody. Jeśli w danym zakładzie wszystko odbywa się według ściśle ustalonego schematu, a brakuje choćby odrobiny wolności, nie ma tam miejsca na wykazanie stopnia przygotowania do sprostania zadaniom społecznym. Toteż w tym okresie należy dać dziecku szansę działania w organizacjach społecznych, kołach zainteresowań itd. Ale owa swoboda, wolność nie oznacza wcale braku dyscypliny. Dowiedziono wprawdzie, że w zakładach, w których daje się nieletnim szanse na współpracę w procesie wychowania zanotowano mniej ucieczek i surowych kar, ale oczywistym jest fakt, że do takiego stanu rzeczy doprowadził także ,rozsądny” stopień dyscypliny. W takich zakładach bogatsza jest również treść życia wychowanków- młodzież ma tam więcej rozrywki, czasu dla siebie, jest urozmaicenie zajęć. Wówczas również ma szansę ujawnić się wyobraźnia i inwencja twórcza jednostek. Pamięta tam się również o osobistych i ważnych chwilach takich osób- o ich imieninach, urodzinach itd.

W końcówce tego ostatniego etapu resocjalizacyjnego budzi się zwykle niepokój w wychowanku o dalszą przyszłość. Bardzo często dochodzi również do wykroczeń, którymi jednostka pragnie zapewnić sobie dłuższy pobyt w zakładzie, bądź pragnie zdobyć środki, umożliwiające mu przetrwanie w nowym, innym dla niej świecie. Toteż koniecznym jest

- 10-