8903649814

Wygląd przekładników napięciowych stosowanych na stacjach najwyższych napięć został przedstawiony na rys. 4.1.

Podstawowe parametry charakteryzujące przekładnik napięciowy to:

•    napięcie znamionowe izolacji,

•    największe napięcie probiercze,

•    napięcie probiercze udarowe,

•    współczynnik napięciowy,

•    napięcie znamionowe wtórne,

•    moc w klasie dokładności,

•    napięcie uzwojenia dodatkowego,

•    moc uzwojeniowa dodatkowa w klasie,

•    moc graniczna.

Rys. 4.1. Wygląd przykładowych przekładników napięciowych wysokich napięć wg [12]: a) typu UO 110C na napięcie znamionowe 72-225kV, b) typu UO 123 na napięcie znamionowe 225kV

Przekładniki napięciowe przypominają zwykły transformator elektryczny, najczęściej jednofazowy. Zaciski pierwotne tych przekładników są przyłączone do przewodów fazowych. Zaciski te są, zatem oznaczone tak, jak fazy pierwotne, czyli literami A, B, C, zaś jeśli są przyłączone do ziemi - literą N. Zaciski uzwojeń wtórnych oznacza się odpowiednio małymi literami a, b, c lub n. Jeśli zacisk pierwotny oznaczany jest literą N, oznacza to, że izolacja tego zacisku jest obniżona, a więc zacisk ten musi być połączony z ziemią. Każde z uzwojeń przekładnika napięciowego przedstawionego na rys. 4.2, rys. 4.3 oraz rys. 4.4 musi mieć galwaniczne połączenie z ziemią, dzięki czemu uzyskujemy ochronę przeciwprzepięciową.

Przekładniki napięciowe buduje się przeważnie jako jednofazowe. W układach trójfazowych mogą one być łączone w zależności od potrzeb. Stosuje się następujące podstawowe układy połączeń:

•    układy gwiazdowe,

•    układy w niepełną gwiazdę (układ „V”)-