Regulacja napięcia pasa. Materiały stosowane na pasy charakteryzują się małym modułem sprężystości wzdłużnej E, zatem pod wpływem obciążenia (napięcia wstępnego i roboczego) po pewnym okresie pracy występuje wydłużenie pasa wskutek trwałych odkształceń. Dla utrzymania możliwie stałego naciągu pasa stosuje się okresową lub ciągłą regulację napięcia.
Regulację okresową można uzyskać: przez skracanie i powtórne łączenie pasa, odsuwanie koła pasowego (silnika) na saniach z zastosowaniem śrub nastawczych (rys. 13.7u) lub przez zastosowanie krążków napinających (rys.
Rys. 13.7. Regulacja napięcia pasa: a) okresowa, b, c) ciągła [3]
77%777777777777777777777777Żfr,
13.2b,c) o regulowanym przesuwie. Regulację ciągłą uzyskuje się przeważnie w wyniku przesuwu krążka napinającego pod działaniem ciężaru (rys. 13.7c) lub sprężyny oraz rzadziej — przez przesuw koła pasowego (rys. 13.7Ó).
W przypadku dużych rozstawień osi kół część bierna pasa powinna być na górze (rys. 13.2u) i wówczas występuje tzw. regulacja zwisowa, przy której napięcie pasa reguluje jego ciężar.
W obliczaniu przekładni jako podstawę przyjmuje się ogólne założenia, którymi są: moc PL i prędkość obrotowa ni (na kole napędzającym), wartość przełożenia oraz materiał pasa. Według założonych wartości oblicza się wymiary przekładni (średnice kół i ich rozstawienie) oraz wymiary pasa. Przekładnie pasowe pracują przeważnie jako zwalniające, stąd obliczenia omówione są dla przekładni o i > 1.
Obliczanie przekładni. Podobnie jak w przekładniach ciernych, przełożenie przekładni pasowej wyznacza się z uwzględnieniem poślizgu sprężystego pasa
(Oi D2 7) 2
(13.2)
co2 (Di+g)(\-s) ~Z)i(l-£)
gdzie: g — grubość pasa,
£ — poślizg sprężysty (w warunkach normalnych £ = 0,01 -f- 0,02).
Wymiary średnic obliczeniowych ustala się na osi obojętnej pasa (Z> + g), przy czym w obliczeniach wstępnych i przybliżonych grubość pasa g można pominąć ze względu na mały stosunek g/D.
343