124
10. Materyały antropologiczno - archeologiczne. 1890. Tom I, tom II w druku.
11. Rozprawy i sprawozdania (Wydz.
filolog.). Wychodzi od r. 1874 do r. 1897 wyszło 25 tomów). |
12. Pamiętnik Akademii Umiejętności. Wychodzi od r. 1874 (do r. 1890 wyszło 8 tomów, w tem kilka tylko prac).
Oraz przez krótki czas wychodzące:
13. Rocznik dla archeologów, numizmatyków i bibliografów. 1870 — 1874 (3 tomy).
14. Przegląd archeologiczny. Lwów. 1876—1877.
15. Przegląd archeologiczny. Lwów. 1882—1890. 4 zeszyty.
16. Przegląd bibliograficzno-archeolo-giczny. 1881—1882 (3 tomy).
17. Wiadomości Archeologiczne. 1873— 1882 (4 tomiki).
A wreszcie:
18. Pamiętnik Pizy o graficzny. Wychodzi od r. 1881 (tomów 14).
W 14-tu tomach Pamiętnika Fizyo-graficznego (Warszawa 1881 — 1896) mieści się 19 prac archeologiczno-antro-pologicznych, napisanych przez 10-ciu autorów. W tomach 11-m, 13-in i 14-m niema wcale prac archeologicznych.
Oto wykaz:
Z dwunastu odkrytych i zbadanych cmentarzysk nad Dubissą i Wentą autor podaje opis szczegółowy jednego, zwanego Mełżyn Kapas, co znaczy groby Olbrzymów, bohaterów.
Są tu wyroby bronzowe i żelazne.
2. Dowgird T. Melzyn Kapas w fal. Wizdergi (t. VIII).
3. Dowgird T. Opis cmentarzyska, Pil-kalnia w Imbarach (na Żmujdzi) (t. IX).
4. Dowgird T. Wiadomość o wyrobach z kamienia gładzonego, znalezionych na Żmujdzi i Litwie (t. X).
6. Dudrewicz L. Dr. Czaszka z torfowiska wsi Salwonki. Autor dowodzi, że czaszka ta, znaleziona w okolicach Białej Cerkwi, należy do typu długogło-wego i niema powinowactwa rasowego z obecną ludnością Wołynia (t. 1).
6. Dudrewicz L. Mogiły w Tkaczewie. Pod Łęczycą. Jest to pewna odmiana
grobów skrzynkowych, ciałopalnych. Zawierają one glinę, bronz i żelazo (t. IV).
7. Dudrewicz L. Czaszka z Kurhanu w Turawie, wydobyta przez p. F. Tarczyńskiego. (Opis kurhanu i zawartość podał p. T. w Koresp. Płockim JA 92 z r. 1881 i JA 87 z r. 1882). Zasługuje ona na uwagę, gdyż jest pierwszą spotkaną na ziemiach dawnej Polski trepanowauą po śmierci (t. III).
8. Glogier Z. i Dr. Dudrewicz. Kurhany pod Wiszowem. Czaszka z tego grobu należy do typudługogłowego, okrągłolice-go (t. II).
9. ŁunieWski T. Mogiła w Żarnowce. Jest to dalszy ciąg poszukiwań, opisanych w t. IV w Wiadom. Archeolog. Opisał autor *2 groby nieciałopalne z epoki bronzowej (t. II).
10. Łuniewski T. Cmentarz w Czekanowie. Autor rozkopał dwa groby nieciałopalne Nieźle zachowana czaszka z grobu drugiego zmierzona przez D-ra Du-drewicza, kobieta, należy do typu krót-kogłowego i do osobnika w podeszłym wieku. (t. IV).
11. Łuniewski. Cmentarzyska starożytne w Łuzkacli i Grodzisku. Nad Bugiem, w okolicy Drohiczyna. Sprawozdanie z wycieczki w okolicę niezmiernie bogatą w groby nieciałopalne. Zbadane zdają się należeć do tak z w. typu słowiańskiego. Wiek ich wszakże autor na podstawie zausznic podaje zbyt mały. Niewątpliwie muszą być te groby star-szemi (t. III).
12. Łuniewski T. Starożytne żarna w Polsce. Bardzo ciekawa i gruntowna notatka i spis z podaniem wymiarów żarn, znajdujących się w zbiorach p. Z. Glogiera, ks. S. Jamiołkowskiego, i T. Łuniewskiego. Razem podano wymiary 41 żarn przedhistorycznych (t. V).
13. Ossowski G. Jaskinia Wierzchowska-górna (pod Ojcowem) „Pod względem chronologicznym jest to drugie z odkrytych u nas ogniw okresu neolitycznego, następujące po dawniejszem starszem ogniwie maszyckiem, a poprzedzające... epokę ?nnikoioską (t. VI)
14. Pułaski Kaźm. Wiadomość o dwu zabytkach bronzowych na Podolu. Autor opisuje szczegółowo hełm i miecz znalezione w powiatach kamienieckim i pro-skirowskim (t. IX)
15. Szumowski Al. Groty o inkrustowanych napisach i ich znaczenie (t. VI).
16. Tyniecki S. Żalnik w Kwiatkowie.