2.1 UWAGI OGÓLNE
2.1.1 Ogólnie rzecz biorąc, użycie Internetu jako środka zapewniania lub wymiany informacji operacyjnych nie zwalnia państw z obowiązku utworzenia stałej służby lotniczej (AFS) oraz innych środków i służb wprowadzonych poprzez porozumienia regionalne i udokumentowanych w regionalnych planach żeglugi powietrznej ICAO.
2.1.2 Dodatkowo, tak jak pozostałe środki czy służby, wykorzystanie Internetu jako środka wymiany danych czy wiadomości powinno być przedmiotem porozumień dwustronnych, trójstronnych czy regionalnych. Powinno to być również odzwierciedlone w regionalnych planach żeglugi powietrznej.
2.1.3 Państwo, które zezwala na użycie Internetu powinno:
a) akredytować podmioty (zwane instytucjami zapewniającymi informację lotniczą przez Internet (IASP)) zapewniające informację i jej wymianę przez Internet; oraz
b) zapewnić sobie posiadanie wiedzy specjalistycznej w zakresie technologii informacyjnych i bezpieczeństwa informacyjnego, odpowiednich do nadzoru procesu akredytacji, o którym mowa dalej.
2.1.4 Dla potrzeb akredytacji / nadzoru nad IASP, państwa powinny:
a) publikować i uaktualniać listę akredytowanych IASP zawierającą szczegółowy opis zapewnianej służby oraz termin ważności akredytacji;
b) wymagać, aby IASP informował użytkowników o wszystkich ograniczeniach związanych z dostarczaniem przez niego usług. IASP powinien również poinformować jak zamierza zapewniać służbę w przypadku awarii. Na przykład w razie awarii systemu internetowego podczas składania planu lotu użytkownik powinien zadzwonić do służb ruchu lotniczego lub systemu ruchu lotniczego i złożyć plan lotu konwencjonalnie;
c) wymagać, aby IASP zredukował, pomimo używania dobrze zaprojektowanych interfejsów użytkownika, możliwość przypadkowego wprowadzania przez niego nieprawidłowej informacji, jak również zapewnić użytkownikowi odpowiednie szkolenie; oraz
d) przeprowadzić ponowny proces akredytacji IASP po upływie przynajmniej 3 lat lub w przypadku wprowadzenia przez niego znaczących zmian w infrastrukturze czy zmian organizacyjnych.
2.2 MAJĄCE ZASTOSOWANIE PRZEPISY ICAO
2.2.1 Załącznik 15 do Konwencji o międzynarodowym lotnictwie cywilnym - „Służby informacji lotniczej”, Rozdział 3, określa odpowiedzialność państw w zakresie zapewniania informacji lotniczej oraz funkcje służby informacji lotniczej. Zawarte są w nim także przepisy odnoszące się do ustanowienia systemu jakości, wymiany informacji lotniczej, praw autorskich itd. Filozofią stanowiącą podstawę Załącznika 15, który ma swoje źródło w
2-1