INŻYNIERIA ŚRODOWISKA - MŁODYM OKIEM TOM 4. 2014
b)
Rysunek 1. Wzory strukturalne barwników: a) Acid Red 18; b) Acid Green 16
Źródło: |6]
1.2. Metody usuwania barwników ze ścieków
Ścieki przemysłowe, w tym ścieki z przemysłu włókienniczego, farbiarskiego i kosmetycznego stanowią jedno z największych zagrożeń dla wód powierzchniowych. Nawet niewielkie ilości barwnika, który wraz ze ściekami przedostanie się do wód naturalnych może znacząco wpłynąć na ich jakość jak również życie biologiczne. Konieczne jest zatem skuteczne oczyszczenie zabarwionych ścieków przed odprowadzeniem do środowiska. Procesy stosowane do oczyszczania ścieków barwnych można podzielić na biologiczne, mechaniczne, fizyczne i chemiczne oraz ich wzajemne kombinacje.
Metody biologicznego oczyszczania ścieków barwnych wykorzystują przede wszystkim mikroorganizmy w pojedynczych szczepach jak i złożony osad czynny do zmniejszenia ładunku substancji organicznych oraz rozkładu cząsteczek barwnika. W wielu przypadkach mikroorganizmy nie są w stanie metabolizować zanieczyszczeń obecnych w ściekach z powodu ich toksyczności oraz ze względu na trwałą budowę chemiczną [7]. Barwniki w niskich stężeniach są przeważnie adsorbowane przez osad czynny i usuwane poprzez odprowadzanie wraz z osadem nadmiernym [7].
W przypadku metod fizycznych, chemicznych i ich połączenia stosuje się procesy wymienione w tabeli 2. W praktyce, żaden pojedynczy proces nie jest w stanie w pełni usunąć barwniki ze ścieków, a kombinacja procesów jest często używana do osiągnięcia pożądanego efektu oczyszczenia. Istnieje więc potrzeba rozwijania nowych metod dekoloryzacji, które będą efektywne i akceptowalne z przemysłowego punktu widzenia [8],