9752256503

Obrót wierzytelnościami w świetle obecnych i proponowanych przepisów polskiej ustawy o podatku od towarów i usług

Michał Gargul

Przedmiot analizy

W toku prowadzonej działalności gospodarczej wiele podmiotów gospodarczych dokonuje incydentalnych sprzedaży swoich wierzytelności innym podmiotom niezajmującym się ściąganiem długów i obrotem wierzytelnościami. Artykuł porusza wątpliwości rodzące na płaszczyźnie ustawy

0    podatku od towarów i usług wobec sprzedawcy

1    nabywcy wierzytelności, w szczególności momentu pojawienia się u stron transakcji obowiązku płatności podatku od towarów i usług. Jednocześnie zwrócono uwagę na możliwe skutki wobec obrotu wierzytelnościami w świetle proponowanych zmian legislacyjnych względem ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie wierzytelności i klasyfikacja obrotu wierzytelnościami jako usługi opodatkowanej VAT

Wierzytelność jest prawem majątkowym, będącym przedmiotem obrotu gospodarczego. Zgodnie żart 510 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. nr 16, poz. 93 ze zm.).

przeniesienie wierzytelności następuje na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności. W wyniku przelewu wierzytelności prawa przysługujące dotychczasowemu wierzycielowi przechodzą na nabywcę wierzytelności, przy czym sam stosunek zobowiązaniowy nie ulega zmianie.

Ustawodawca wymienia w art 510 § 1 trzy rodzaje umów nazwanych, powodujących przelew, a mianowicie: sprzedaż, zamianę i darowiznę. Pojawia się kwestia, jakie inne umowy nazwane z Kodeksu cywilnego mogą tu wejść w grę. Bez wątpienia umową taką może być umowa spółki cywilnej. Z art 861 § 1 wynika, że wkład wspólnika może polegać między innymi na wniesieniu do spółki własności lub innych praw. Takimi prawami mogą być wierzytelności wspólnika, a ich wniesienie następuje w trybie przelewu z chwilą zawarcia umowy spółki (art 510 § l).¹ Na umowie spółki cywilnej nie kończy się katalog umów, przenoszących wierzytelność w trybie art 510 § 2.

K. Pietrzykowski, Kodeks cywilny. Komentarz, Warszawa 2009, Wydanie: 5, str. 1308.

Wiedza Prawnicza nr 1/2010