9773563124

elektrod, o różnych długościach linii zasilającej AB, zapewniają pomiary o różnym zasięgu głębokościowym. W efekcie cykl pomiarowy umożliwia określenie zróżnicowania oporności elektrycznej ośrodka z głębokością wzdłuż wybranej linii pomiarowej w sposób ciągły. Odwzorowanie rozkładu oporności, w przekroju profilu pomiarowego, określa się w wyniku modelowania matematycznego metodą tomografii komputerowej, z wykorzystaniem specjalistycznego oprogramowania. W opracowaniu prezentowanych pomiarów wykorzystano program Res2Dinv.

Pomiary wykonano systemem pomiarowym ARES, a minimalna długość rozstawu pomiarowym wynosiła 160 m, zapewniającym zasięg głębokościowy do ok. 20-30 m p.p.t.

Cieszyn / ul. Błogocka

Osuwisko położone jest w obrębie miasta, na wschodnim, wysokim brzegu doliny Olzy, na stoku doliny w rejonie ujścia potoku Puńcówka do Olzy. Stok doliny pokryty jest lasem (rezerwatem) pełniącym funkcję parku miejskiego. Powyżej stoku teren osuwiska jest zabudowany domami jednorodzinnymi. Procesy osuwiskowe poważnie uszkodziły ulicę Błogocką (Zał. 9.0).

Skały budujące podłoże osuwiska należą do jednostki śląskiej - cieszyńskiej (Nescieruk, Wójcik, 2004). Skały budują złuskowaną antyklinę Cieszyna o zrotowanej prawoskrętnie osi. Antyklina od zachodu jest obcięta strefą dyslokacyjną Olzy, przebiegającą w bezpośrednim sąsiedztwie osuwiska, w dolinie Olzy. Osuwisko położone jest na południowym skrzydle antykliny Cieszyna, a upady występujące w tym rejonie dochodzą do 50°S. Stok jest subsekwentny. W procesach osuwiskowych duże znaczenie może mieć zaangażowanie tektoniczne obszaru. W obręb koluwiów dodatkowo mogą być włączone lessy zlodowaceń północnopolskich.

Na badanym osuwisku wykonano trzy profile geoelektryczne i trzy profilowania refrakcyjne (Zał. 9.0). Na podstawie badań sejsmicznych określono spąg strefy o obniżonej prędkości fal sejsmicznych identyfikowanych z koluwiami. W obrębie tej strefy prędkości fal zmieniają się w zakresie 1500-1900 km/s. Wartości te są średnie i wzrastają do wysokich w koluwiach. Strefa przypowierzchniowa, o niewielkiej miąższości i prędkości 300-400 m/s tożsama jest ze strefą silnie zwietrzałą, włączoną w obręb koluwiów (Zał. 9.1,9.2).

17