umownym współczynnikiem mocy, lub pobór energii biernej indukcyjnej przy braku poboru energii czynnej, a także pobór energii czynnej przy współczynniku pojemnościowym, tj. przy tgcp < 0.
Jeżeli układ pomiarowo-rozliczeniowy umożliwia wyznaczenie poboru energii biernej w strefach czasowych, to rozliczeniom podlega nadwyżka tej energii w strefach szczytowych lub dziennych dni roboczych. W przypadku, gdy układ pomiarowo-rozliczeniowy uniemożliwia rozliczenie w strefach czasowych, sposób rozliczenia określa umowa. W okresie rozliczeniowym opłacie podlega ponadstandardowy pobór energii biernej określony jako nadwyżka tej energii ponad ilość odpowiadającą wartości umownego współczynnika tgcpo. Jeżeli wartość współczynnika tgcpo nie została określona w warunkach przyłączenia, umowie sprzedaży energii elektrycznej lub umowie o świadczenie usług przesyłowych, do rozliczeń przyjmuje się tg<po = 0,4. Opłatę za nadwyżkę energii biernej ponad ilość wynikającą ze współczynnika tgcpo oblicza się według zależności (stosuje się tylko gdy tgcp > tgcpo)
gdzie: Ob - opłata za nadwyżkę energii biernej, w przypadku kiedy tgcp > tgcp0, wyrażona w zł; Szs - składnik zmienny stawki sieciowej dla strefy czasowej k wyrażony w zł/jednostkę energii; At - energia elektryczna czynna pobrana w strefie czasowej k wyrażona w jednostkach energii; n - liczba rozliczeniowych stref czasowych.
W przypadku poboru energii biernej indukcyjnej przy braku poboru energii czynnej, odbiorca ponosi w okresie rozliczeniowym opłatę wynikającą z iloczynu całej ilości pobranej energii biernej i 2-krotnej wysokości stawki Szs, określonej dla grupy taryfowej, w której rozliczany jest odbiorca. Odbiorca pobierający energię czynną przy współczynniku pojemnościowym (przekompensowanie), o ile umowa nie stanowi inaczej, ponosi opłatę wynikającą z iloczynu całej ilości energii biernej wprowadzonej do sieci sprzedawcy w okresie rozliczeniowym i 2-krotnej wysokości stawki Szs- W przypadku, gdy odbiorca zasilany jest z kilku przyłączy, opłaty za ponad umowny pobór energii biernej oblicza się dla każdego przyłącza oddzielnie. W uzasadnionych przypadkach, odbiorca może być rozliczany za łączny pobór energii biernej z określonych przez SD przyłączy.
Taryfa (cennik) precyzuje także rodzaje i wysokość opłat dodatkowych (kar) za czynności dostawcy w związku z dostarczaniem energii elektrycznej oraz za naruszanie warunków umów o dostarczanie energii elektrycznej ze wspólnej sieci.
W przypadku niedotrzymania standardów jakościowych obsługi odbiorców, określonych w rozporządzeniu przyłączeniowym [7] (lub jeśli odbiegają od standardowych - określonych w umowie), odbiorcom, na ich wniosek przysługują bonifikaty i upusty, w wysokości określonej w taryfie lub umowie. Rozporządzenie taryfowe przewiduje bonifikaty i upusty za niedotrzymanie poziomu napięcia znamionowego, za przerwy w zasilaniu i za niedotrzymanie standardów jakościowych obsługi odbiorców1.
W myśl tego rozporządzenia za każdą niedostarczoną jednostkę energii odbiorcy przysługuje bonifikata w wysokości pięciokrotności ceny energii elektrycznej za okres w którym wystąpiła przerwa; ilość nie dostarczonej energii elektrycznej w dniu, w którym miała miejsce przerwa, ustala się na podstawie poboru energii w odpowiednim dniu poprzedniego tygodnia, z uwzględnieniem dopuszczalnych przerw określonych w umowie.
Do niedotrzymania standardów jakościowych obsługi odbiorców kwalifikuje się, m.in.:
• nieuzasadnioną zwłokę w usuwaniu zakłóceń w dostarczaniu energii elektrycznej, spowodowanych nieprawidłową pracą sieci;
• niepowiadomienie z odpowiednim wyprzedzeniem o terminach i czasie planowanych przerw w dostawie energii elektrycznej, w formie określonej odpowiednimi przepisami;
taryf.
• nieudzielenie na żądanie odbiorcy informacji w sprawie zasad rozliczeń oraz aktualnych
Art. 41 i 42 rozporządzenia „taryfowego”.