została opracowana w oparciu o wyniki pomiarów techniką radiologiczną przekrojów toru głosowego podczas artykulacji samogłosek języka rosyjskiego oraz głosek języka szwedzkiego i angielskiego. Narząd mowy został przedstawiony w postaci rury o zmiennym przekroju, podzielonej na skończoną liczbę segmentów elementarnych. Fant przedstawił w swojej pracy akustyczną teorię wytwarzania mowy. Łączna długość rurek modelujących narząd mowy powinna wynosić około 1=17.5 cm. Rurki te dołączone są do struktury składającej się z jeszcze kilku rurek zakończonych rurką polnieskończoną. Model ten pokazano na rysunku 1.3.
Rysunek 1.3 Rozwinięty model narządów mow y w raz z modelem emisji [34,54|
Struktura ta modeluje emisję dźwięków przez usta do przestrzeni trójwymiarowej. Przekroje rurek modelujące narządy mowy mogą być kojarzone z rzeczywistym polem przekroju poprzecznego narządów mowy, o tyle fizycznie znaczenie pola przekroju rurek modelujących emisję nie jest tak jednoznaczne [34, 54], Wiadomo, że ze względu na warunki brzegowe, jakie panują w obszarze ust, emisja przez otwarte usta powinna być modelowana przez rurki o większym polu przekroju, niż rurki modelujące narząd mowy [54], Oprócz G. Fanfa na szczególną uwagę zasługują również prace J. Flanagan’a [35], K. Ishizaki’ego [51, 52], I. Titze’go [114, 117, 119] oraz polaka J. Kacprowskiego [57, 58, 59, 60], Autorzy ci w podobny sposób definiują swoje modele, zmieniając szczegóły opisujące poszczególne elementy traktu głosowego, co w mniejszym lub większym stopniu odwzorowuje rzeczywiste procesy zachodzące podczas artykulacji mowy. W Polsce badania nad modelowaniem toru głosowego wykonane dla głosek języka polskiego są praktycznie efektem prac jednego ośrodka PAN IPPT - J. Kacprowski [57, 58, 60], W. Nowakowska [79], R. Gubrynowicz [43]. Na rysunku 1.4. pokazano mechaniczno - aerodynamiczny model kanału głosowego przedstawiony m.in. w pracach [6, 52, 58], Źródła krtaniowe, które jest jedynym źródłem energii akustycznej przy wypowiadaniu samogłosek, spółgłosek płynnych i nosowych oraz drżącej (r), a głównym przy procesie artykulacji pozostałych głosek dźwięcznych, spełnia podstawową rolę w procesie przekazywania informacji za pomocą mowy. Odnosi się to zarówno do przekazywania informacji lingwistycznej, jak i cech osobniczych. Źródło krtaniowe decyduje o poprawnej artykulacji głosek dźwięcznych oraz określa równocześnie aktualny stan narządu (aparatu) mowy. Znajomość mechanizmów działania źródeł krtaniowego oraz związków między parametrami
7