1109810938

INŻYNIERIA ŚRODOWISKA - MŁODYM OKIEM TOM 8, 2014

źródeł odnawialnych określa się rolnictwo, mieszkalnictwo oraz komunikację [1]. Ponadto zastosowanie technologii OZE pozwala uzyskać pewien stopień niezależności energetycznej, co może dotyczyć nie tylko pojedynczych odbiorców, ale całych lokalnych środowisk. W Polsce jednak tzw. polityka prosumencka wciąż się rozwija. Wyrazem tego są prowadzone prace na regulacjami prawnymi dotyczącymi OZE. Doskonałym przykładem dobrze funkcjonującej polityki prosumenckiej są Niemcy. Nasi zachodni sąsiedzi zaliczają się do grona liderów w zakresie wykorzystania odnawialnych form energii. Już ponad 90 wsi posiada całkowita niezależność energetyczną i zabezpieczenie dostawy energii elektrycznej, a ponad 350 jednostek osadniczych dąży do poziomu gwarantującego zabezpieczenie potrzeb energetycznych [2], Jak podają wyliczenia firmy Trend Research już 35% zielonej energii wyprodukowanej w Niemczech generuje sektor gospodarstw domowych, czyli tzw. prosumenci. Warty odnotowania ponadto jest fakt, iż stanowi to wynik wyższy niż uzyskany przez ogromne koncerny energetyczne takie jak E.ON, RWE, Vattenfall i EnBW, którym przypadło 5% udziału. [2] Ze względu na bliskie pokrewieństwo charakterystyki klimatycznej Niemiec i Polski, można uznać, że podobne wielkości są możliwe do uzyskania również w granicach naszego kraju. Problem zastosowania mikroinstalacji wiatrowej w województwie podlaskim do produkcji energii elektrycznej na własne potrzeby zostanie przedstawiony w prezentowanym artykule.

2. Energia wiatru

Energię wiatru stanowi energia ruchu mas gazów tworzących atmosferę i jest przekształconą formą energii słonecznej. Wiatr wywołany jest oddziaływaniem siły Coriolisa oraz poprzez występującą różnicę ciśnień, która wynika z różnego stopnia nagrzania powierzchni lądów, mórz, biegunów oraz równika. [1]

Człowiek wykorzystywał energię wiatru na własne potrzebny już ok. 5000 lat temu, gdzie oprócz m in. siły napędowej łodzi wykorzystana była również przez wiatraki, które służyły do celów irygacyjnych. [3] W wieku XVII pojawiły się pierwsze wiatraki ze zmiennym ustawieniem łopat, tak by usytuowane były do aktualnego kierunku wiatru. [3] Kolejnym etapem rozwoju technologii wiatrowych było odkrycie zjawiska prądu elektrycznego, gdzie w wieku XIX zaczęto podejmować pierwsze próby konwersji energii wiatru na energię elektryczną. Pierwszą samoczynnie działającą siłownię wiatrową skonstruował Charles F. Brush w latach 1887-88. [3,4] Dalszy ich rozwój spowodował pierwszy kryzys paliwowy z roku 1957 oraz późniejszy, drugi kryzys paliwowy z 1975r. W wyniku tych wydarzeń energetyka wiatrowa została uznana za formę energetyki profesjonalnej na szeroką skalę.