117829414

2

T Y D Z I K N

% .» M

eVS i

której Kobierzycki z rana 30 sierpnia m*nł przemowę, pros/ąo o pomoc przy wypędzeniu Jabłońskiego.

Dalszy przebieg ńlrriztw.t pierwiastko w«£ii obalił w zupełności przypuszczenia obwinionych o przygotowywanej, jnkoby napuści i przytoczono przez nieb okoliczności przedstawił w zapełnię Innem .światli*. I tak Motjnsiczyk, furman jednego * krewnych Wężyka. który stwierdzić miał istnienie zmowy po-między Kobier/yekiro i jego przyjaciółmi, udzielił jedynie wiadomości, n':o mających żadnego znaczeniu dln toku sprawy. Siemiński, lir. Sad oski, Ska-)oti_t Stójoski i inni zeznali, ‘że o żadna) zmowie w cdii napaści nic nie słyszeli i przyjechali w dnia 30-tym sierpniu do Chorzenie na skutek dtotłej do nich przez umyślnych posłańców wiadomości o smu-tnem zajściu z Koldor/yektm, co stwierdzili przy ilndztwlę Kozielski ornz wysłani przez niego do Sieni inek leg o i Jat a Kob erzyck ego — Sid/iński I Kostrzyckl. Tenże Siemiński zaprzeczył kategorycznie, Jnkoby m ał powiedzieć, (co przypisywał mu vm\ Zsndberc). ż« w Chorzenłcaeh coś będzie i żc po>łał on toin już hm olch _rai tylerzystów", z zeznań zaś adwokatów prayalęgłych Bronikowskiego a po części 1 Młedowskicgo okazuje się. że Kobierzycki gotów był polubownie załatwić Interes z Wężykiem, proponował tnp swoje warunki i. wyjeżdżając 80-go sierpnia o świeio od Hi"łukowskiego do Chorzenie, po pozoft’ łe tam rzeczy, mini Jedynie aamtar zo baczyć się z ndmiirstratorcm Skalskim i porozumieć się x nim co do /opłaty akcyzy od wypalonej o ko wity.

Zadnp również taktu nic stwierdziły okoliczności, ppytatizauej przez Wężyka, jakoby Kobierzycki podniecał ►Inźącyc.h w Clior/.enieidi do gwałtów przeciwko Jabłońskiemu. Wre*tein list Kohler*,’ ćkieg", wysiany przez niego w dniu 29-ty»n sierpom do Skalskiego, i mający zawierać w sobie, według słów Zandhcrgn, frazes: „jadziemy wypędzać idem- ¹ dów^-, okazał się zwykłem zawiadomieniem, uprze-cznjąecm Skalskiego o przyjcżJ/i© KoUierzjekfego do Chorzenie, jak również o tern, że wójt gminy po wini en by donieść nnczelnikowi strrży ziemskiej o .prusakach. To ostatnie zdunie, jak wyjaśnił Ko-bierzycM. moczyło, iż znmlerzał on starać s ę. aby władze administracyjne wydaliły z Oburzenie Wężyka i pełnomnnPkrt jego MIlkowskiego, jako pros* kiełi poddanych, nic ntniąoych prawa przemieszkiwać ! w krr.ju tutejszym. W dniu 13-ym p.iż !z t rnikn ! IhDO rokit, w czasie odbywających się czynności, ■ 7.e śledztwem zwiątauych. do biura sędziego śied- j czego zgłosili się za ml, bez żadnego wezwania, Lu- j dwłk Kruszyński ora/ Józek Glirk i, oświadczywszy, że lir wiadome są pewno okolietności tej sprawy, ₍robili o zbadanie ich w charakterze świadków.

W zeznaniach swoich obaj OJU, wbrew nawet wyjaśnieniem Jabłońskiego, ntizvin\ wali, ża w chwili wystrzałów przed gankiem opróoz.Jabłoń-błogo, Ko- j bierzyeklego, Sotikjewicza i M iszrzyńik ego, ni kok* więcej nie l»yło. Kozielski, jak Glinikowi opowiadał Bukowie*, w owy tu czas e l>ył u glebie w mieszka-¹ ria; Cieślak zaś i Plewiński sami mówili Gliicknwi, że nio byli obecnymi podczas zajśaia Jubl>ń •kiego; 7. Kohicrzyc-kim.

Przy ncznfj konfrontaoyi Norko wieź, Cesia k i Plewiński raprznczylł powyższym okoiie/u >Aoioin. Kru. ryński zaś, zmieniając w zupełności pierwotne nwtiju zeznanie wyjaśnił. >.c on nie prgeczył bynajmniej obecności Kozi*¹‘kiego priwd gankiem podczas zajścia, nie utrzymywał Jedynie, żc ulu zauważył tam Kozielskiego.

Zeznanie AHcra Rucbniekiego, któ-emn lenie Kruszyński p^roponnw«l wynagrodzenie pieniężne za fałszywe zaświadczenie na korzyść Wężyka, wyjaśnia po części role, juką przyjął na siebie w obecnej sprawie rzeczony powyżej świadek.

Z dołączonych do oprawy nrzędowych zaświadczeń ! okazuje r.ę, że Mikołaj Jabłoński w spieie szlachty Królestwa Polskiego mn figiituj", i ż© Julian Wężyk, jako właściciel dóbr ryeer-kich Mro żeń i członek parł ■imentu Królestwa Pruskiego należy do stanu hzIscIk©kiego, wyrokiem zaś Sądu Kraji.wego w Ostrowie z dnia 15 fi" lutfcgo 90 roku, za rozmyślne zrządzenie r brażeń ciele-nteh, skazany został im dwa miesiąco wlor;enin oraz Itnrę pieniężną, co w następstwie przez Uk«z Cesarza Niemieckiego zamieniono mu na zamknięcie w twierdzy przez I miesiąc Jeden.

Nr* zasadzie powyżej wyłudzonego, pruski poddany Jitlijnn »\n Feliksa Wężyk, szlachcic, mający lat 60, oraz zamieszkały we w hi Chnbiclire powiatu piotrkowskiego, M<kolnj »yo J.'naeego Jabłoński, lat 8*i, zostają obwinieni, że w dniu 80-‘yui sierpnia 90 roku w© wsi Ohorzauice, działając pod wpływem u niesienia i podrażnienia, len z z /amin-rem pozbawienia życia, 8'rzeiali *lo StnuialHWa Ku-¹ bierzyc i ego: Jabłoński —parokrotni© z rewolweru, Wężyk *oś dwukrotnie z fuzyj n.ibłtnj śrutem, bez oM'ągnięcia jednak/.- szmierzonego ceto, t. powodu okoliczności od nich nie yubiuych, gdyż kuia rewolwerowa, która trąd la w Kobicrryckiego, uwię. y.la w notatniku, znajdującym się w kieszeni ubrania. śrut zaś, przestrzeliwszy notatnik zadni jcdyolc Kobicrzyckieiin; ciężką ranę.

Przestępstwo powyższe przcwidzinuc jest ust. 012 rut. H55 kodeheu kar., wskutek czego, oraz na za* j sadzie art. 1308 nstnw. post. sąd. krytn (*) Juljan ,

ayu Feliksa Wężyk i Mikołaj syn Ignacego Jabłoń, aki pociągnięci zo<talą do odpowiedzialności sidi* woj i sądzeni być mają w Piotrkowskim sądzie o-k rogowym.

Śu>(atikow\<i w powyższej «praw^;e: I) Stauisław Koli orzyeki. 2) IJolesław Kozielski. 3) Walenty Moiz-czyńnki. 4) Juljan Sobkiewicz idwnj ostatni iłużacy Siemińskiego) b) Jan Plewiński. C) Michał Cieślak. ?) Stnnifllnw Skowroński. 8) Karol Bronikowski. 9) Toofll Skalski. 10) Jan Kobierzycki. 111 Luouard Siemiński. 12) Korsaków naczolnik straży ziemskiej 131 Uzernicjewski lekarz powiatowy. U) Ząbozyó-rI;i komisarz sądowy. 15> Andrzej Milkowski 10) Michał Wlazl.ak (sługa Jabłońskiego). 17) Hamija Zaudherg. 13) Ludwik Kruszyński. 19) Josek Gliik. 20) Karpow strażnik zmmskl. 21) Antoni Koper. 22) ł.ukitsz Krężkk. 23) Stofsn Młodowski, adwokat.

JCksprrci: 1) Tadeusz Dobrzdewaki inspektor urzędu lekarskiego. 2) Emil Wolski loUarz iii. Piotrkowa. 3) ł)-r Maryian Wygr/.ywaiski.

II.

I)o tl(iinac7.euia wyzuatrzony został tłu-raacz pizysit^ły Wassur/.wcijc, od którego przysiijp nie oiichrauo z u\yn#i, Ae jest urzędnikiem etatowym i przystijge złożył przy ołijoeitt Urzędowania.

Po wute$ieuiu do sali i złożeniu na przeznaczonym du tego stole dowodów rzeczowych, sekretarz odczytał akt oskarżeniu wyżej przez nas podany.

Następnie prezydujący zapytał podsąd-liyclt. czy się przyznają do winy według aktu oskarżenia, lia co obaj odpowiedzieli że się czują niewinnymi. Wprowadzono świadków; w tej chwili stawił się też i lekarz Czerniejewski. Adw. Młodowski wyjaśnił, Że jest pełnomocnikiem oskarżonego Wężyka we wszystkich sprawach, i w obecnej konferował z Wężykiem i udzielał mu porady prawnej. że zatem, jego zdaniem, me powinien

I<m1/J wu SsmIowi

lejs/.ego wyiliiału krymnialneg<) •/.ąr/.ętii su; _{ków    pn}?_y,i»gi; Uaż.ly ze

.juz zupclnmi' publicziiOHeiu, której aiu po- _|Awi:,,lkńw p«v*i_ęSę zł«V.vł przed (luehu-luwa nuwei i.u-.mogła w n.ej p.m,.ę_Se,e: ,_{hmvuvm sł}'_v „ ^_nania; jfLtcpuie pre-

" przewHlywu.uu Hcwku. wpnszczooo »vlk» ^ _w«ystkin.'Awindkom zwrócił uwagę na z:, u lotami, któryclj mu.ymum można l.yln    _{mńwienig prawrtv} ,_)r/._{cd 8}ad_c.m.

wydać 127. Po za krzeslnm, «,;.lzmw za to _,_{;lU j;}„._vtll poi przys.ęk jak i po-znaleźli miejsce wyżsi urzędnicy adnnni- _zos^i_vlll>    ’

i . .    . ' . .. . 1 . __ . „ _ .    „ a ilu.. • Ł .v 1 n    *

stracyi i sadowi, pomiędzy stołem sądowym u publicznością zasieiili rzędem adwokaci, niżsj urzędnicy sądowi i damy; przed nimi zaś po stronic prawej podsądni, po lewej, przy oddzielnym stole, przedstawiciele pra-sy: gazety Warszawskiej,* „Tygodnia piotr-k i»w 8 k i ego ^u,    .. Kur yj era W a rsza wsk! ego *.

„Kuryjera Codziennego*, „Nowoje Wremia“ i „Grażdanina*.

O godzinie 10J oliwieszczono wejście są-

Bipgrym (ekspertom) prezes zwrócił uwagę na to, żc sąd od nieb oczekuje współdziałania w wymiarze sprawiedliwości i wogólnośei na ważność przedmiotu, co do którego mają dać Opiniję; nadto uprzedził, że mają oni prawo w razie wątpliwości żądać wyjaśnień od świadków za pośrednictwem prezyd ujaeego.

Godzina 11 ' nastęjjujc kilkominutuwa przerwa posiedzeniu.

du:    W cl lodzą: prezes sądu J^tnlow, sc- _{r<> pmrwSe |)reW8} przezywa świadka

dziowie Lessjg i kolczanowsk.. Oskarżać s_ianitilatDit K₀bkrvickmo, 'który zeznaje, ma podprokurator Mienkiu, pióro trzyma £_e dopiero o«l 18ŚÓ r przestał płacić We-

sekretarz T e< >d i »rou i oz. 1

spina ją

Zykowi procenta i Chce opowiadać dawniej-'rezes zagaiwszy posiedzenie przywołuje sze osołnstu stosunki z tym ostatnim, ale awę Wężyka i Jabłońskiego, i rozpoczy- prezes żąda opowiedzenia Mmeę* faktu zaj-ją od wypytywania oskarżonych o i cli U_C/'_a w Cborzcnicmdi. Kobierzrcki wiec ob-

mejcwMuugo i iiiiiKuuBMujiu. i oupi im u i ji- ₍|_M \\ ars/łiwy z zamiarem mmuia ste tor żądał sądzenia sprawy, równie jak i Petersburga, jak powrócił dla załatwienia

no z rozporządzenia prezyd ująć ego dlaobe- że dcwastaoyi niema. W trakcie tego na-cnosei przy śledztwie. Dwaj .świadkowie, łożono wzmiankowany sokwestr jak oznajmił prezydujący. zmarli w czasie |    — W Hudomsku - powiada świadek—

śledztwa, mianowicie:    Korsaków i Ple- gdym jechał do Chorzenie, spotkałem Żąb-

wiński.    | czyńskicgo, który ni’Opowiedział, że wpro

wadzi) Jabłońskiego w posiadanie i dał

•tkich prnw ©tanu i zaalamu Oo ciężkich robót » ,    ₂ |    l*₍/₁e«.lmh-.,. do Chorzenie Sie-

Sonnlniacb na cch od dwunastu <\o piętnastu lat, “T 7 poKojc. 1 oju nateiu uo V.uorzuiic. Mit

lab u'i na czat od piętnastu do dwud/iwtn pięciu mienski mi mówił, ze przyjechał óliłkowski,

lat, jeśli zaból*!*™ poocłnłoBo przy azczofiólnle zwfę- zbir, to jest taki, który bije za pieniądze.

(*) Art. 1455 kodeksu kryminalnego brzmi, juk pnatępnjs:

Za zabójstwo rn/myńini: lecz iwz powziętego z góry znininru, winni podbgnją: pozbawieniu wszy-

knujących winę okolicznościach, wspomnianych art. 145i i 1453.

Jeżeli zabójstwo popełniono, chociaż nia przypadkowo, lec* pod wpływem uniesienia i podrażnienia, w srczcfiólinś.M zaś fidy powiin cnlo wywołano by ło gwałtownomł postępkami lut* c!ężką zniewagą zo strony zabitego, winni, stosownie do uznania sądu podlegają: pozbawieniu wszystkich pnw stanu i /eninniu do cięłklch robót w fortccscb l*ib na fabrykach, »Jbo ti-ż tułaniu ha Sybir na osin Henie.

Gdy wymienione w powyższym artykuł© przestępstwa npcliiiont* zostały na osobie, z którą winnego łączyły wymieniono w art. 1457 związki pokrewieństwa, to powyżej oznaczone kary zwiększają się o Jeden stopień.

Zażądałem, żeby Siomicński przysłał mi 2 ludzi dla obrouy, póki Kurnatowski nic przyj odzie. Siemieński obiecał. Nocowałem w Kadomsku, i cboó były tam moje konie, nie wziąłem ich, tylko końmi Siemieńskiogo pojechałem ilu Bronikowskiego. Przedtem w Kadomsku chciałem pożyczyć od Zarnl-berga rewolweru. Zandberg powiedział mi: jak mogę panu dać rewolwer ua Wężyka, kiedy dałem go już Wężykowi ua pana. Nastręczył mi jednak żyda, który uti&ł mi za 5 rs. sprzedać pruski rewolwer. Kupi-